ΒΡΕΦΟΝΗΠΙΑΚΟΙ ΣΤΑΘΜΟΙ
Στα περίφημα «αντίμετρα»
που υποτίθεται πως έχει συμφωνήσει η
κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ με τους εκπροσώπους
των “θεσμών”, περιλαμβάνεται
η προσπάθεια για αύξηση των δομών
βρεφονηπιακών σταθμών και η κάλυψη του
1/3 των βρεφών, ηλικίας έως τεσσάρων ετών.
Κάτι που βέβαια - εάν γίνει - απέχει
αρκετά από την πλήρη κάλυψη των αναγκών
για όλες τις εργατικές - λαϊκές οικογένειες.
Εκτός όμως από αυτό, πληροφορίες κάνουν
λόγο για «μαγειρέματα» που βρίσκονται
σε εξέλιξη, ώστε να φανεί μεν ότι
αυξάνονται οι θέσεις στις συγκεκριμένες
δομές, αλλά μέσω του ...αποκλεισμού άλλων
κατηγοριών δικαιούχων, όπως για παράδειγμα
των άνεργων μητέρων.
Πιο συγκεκριμένα, όπως
ανακοίνωσε προχτές το υπουργείο Εργασίας,
για το σκοπό αυτό, θα δημιουργηθούν
1.800 νέες δομές βρεφονηπιακών σταθμών,
1.200 το 2019 και 600 το 2020. Σήμερα, λειτουργούν
2.800 δομές. Στόχος τους είναι το 2018 να
φιλοξενούνται στους βρεφονηπιακούς
σταθμούς της χώρας 120.000 παιδιά και το
2020 να φτάσουν τα 135.000. Ακόμα κι αν
«επιτευχθεί» ο εν λόγω στόχος απέχει
παρασάγγας από το βασικό, που είναι η
κάλυψη όλων των αναγκών των παιδιών και
βέβαια η φιλοξενία τους κάτω από όρους
ουσιαστικής προσχολικής αγωγής και όχι
με όρους «παρκαρίσματος» που ισχύει
σήμερα σε πολλές περιπτώσεις. Κάτι που
προφανώς ξεφεύγει από τη λογική της
κυβέρνησης, η οποία πανηγύριζε ότι τη
σχολική χρονιά που διανύουμε φιλοξενήθηκαν
περισσότερα παιδιά μέσω του προγράμματος
ΕΣΠΑ στους παιδικούς σταθμούς από πέρσι,
όταν χιλιάδες άλλα έμειναν εκτός,
φέρνοντας σε απόγνωση τους γονείς.
Η εν λόγω ανακοίνωση
έρχεται περίπου ένα μήνα μετά από
αντίστοιχες κυβερνητικές διαρροές και
δημοσιεύματα, που έκαναν λόγο, ενόψει
υπογραφής της συμφωνίας, για αντίμετρα
που περιλάμβαναν, ανάμεσα σε άλλα, τη
δωρεάν φιλοξενία στους βρεφονηπιακούς
και παιδικούς σταθμούς όλων των παιδιών
από 3 ετών και πάνω. Δημοσιεύματα, που
επιβεβαιώνουν στο ακέραιο την αποκάλυψη
του «ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ» ότι τα σενάρια περί
φιλοξενίας όλων των παιδικών έως 5 ετών
σε σταθμούς δωρεάν δεν ευσταθούν.
Σύμφωνα, μάλιστα, με
πληροφορίες, το θέμα που αυτήν τη στιγμή
συζητιέται ανάμεσα σε κυβέρνηση και
δανειστές είναι το τι θα γίνει με τις
άνεργες μητέρες που το παιδί τους πρέπει
να πάει σε παιδικό σταθμό. Οι ίδιες
πληροφορίες αναφέρουν ότι η δωρεάν
κάλυψη του 1/3 των βρεφών, ηλικίας έως
τεσσάρων ετών, θα γίνει χωρίς να αυξηθεί
ο προϋπολογισμός του προγράμματος και
αφού προηγουμένως έχουν αλλάξει τα
κριτήρια. Δηλαδή, οι σκέψεις αφορούν το
«κόψιμο» των άνεργων μητέρων από το
πρόγραμμα. Ετσι θα εμφανιστεί μεν ότι
αυξάνονται οι θέσεις στις δομές για τα
βρέφη, ενώ θα έχουν κοπεί θέσεις για τα
παιδιά μεγαλύτερων ηλικιών που οι
μητέρες τους είναι άνεργες. Μέχρι σήμερα,
οι άνεργες μητέρες μπορούσαν να
συμμετάσχουν στο πρόγραμμα.
Προϋποθέσεις
που αποκλείουν χιλιάδες παιδιά
Θυμίζουμε ότι οι
προϋποθέσεις για να συμμετάσχουν οι
γονείς στο πρόγραμμα, περιλάμβαναν
εξαρχής τον αποκλεισμό χιλιάδων παιδιών
από αυτό. Τα εισοδηματικά και άλλα
κριτήρια δεν επέτρεπαν σε έναν μεγάλο
αριθμό γονέων να κάνει καν αίτηση. Από
τις αιτήσεις που κατατέθηκαν, περίπου
48.000 παιδιά έμειναν εκτός. Από αυτές οι
36.000 θεωρήθηκαν έγκυρες και συμμετείχαν
σε δεύτερη φάση διαγωνισμού, ώστε να
καλυφθούν τα περίπου 10.000 αδιάθετα
κουπόνια από την πρώτη φάση της διαδικασίας
επιλογής. Εμειναν αδιάθετα, γιατί οι
γονείς δεν κατάφεραν να βρουν μια θέση
σε παιδικό σταθμό για το παιδί τους,
γεγονός που καταδεικνύει και την έλλειψη
δημόσιων υποδομών, αλλά και τα προβλήματα
προσωπικού. Συνολικά, τελικά φέτος
φιλοξενούνται μέσω ΕΣΠΑ, 92.000 παιδιά σε
δημοτικούς και ιδιωτικούς παιδικούς
σταθμούς.
Ακόμα και στη διαδικασία
υλοποίησης του προγράμματος, υπήρξαν
σοβαρά προβλήματα. Η κυβέρνηση έδωσε
το λεγόμενο κουπόνι χρηματοδότησης
στους γονείς και όχι στις δομές, όπως
γινόταν μέχρι πρότινος, πριμοδοτώντας
έτσι τους ιδιωτικούς σταθμούς στους
οποίους στράφηκε η πλειοψηφία τους.
Σήμερα, φτάνοντας στο
τέλος της σχολικής περιόδου, διαπιστώνεται
ότι μητέρες με υψηλή μοριοδότηση έμειναν
εκτός δομών, επειδή οι θέσεις καλύφθηκαν
από μητέρες με πολύ χαμηλότερη μοριοδότηση,
που είχαν προσέλθει νωρίτερα. Δομές,
κυρίως ιδιωτικές, ζητούσαν προκαταβολή
ή εγγύηση ως εξασφάλιση θέσης, ή έθεταν
ως αναγκαίο όρο την επιπλέον πληρωμή
προαιρετικών κατά τα λοιπά δραστηριοτήτων.
Μητέρες παιδιών με αναπηρίες, τα οποία
βάσει γνωματεύσεων μπορούν να φοιτήσουν
σε γενικούς παιδικούς σταθμούς,
απορρίπτονταν από τις δομές, εφόσον
αυτές είχαν πλέον τη διακριτική ευχέρεια
να επιλέγουν μεταξύ των δικαιούχων.
Είναι φανερό, πως η
κυβέρνηση επιχειρεί να καλλιεργήσει
και να διατηρήσει προσδοκίες για δήθεν
ωφέλιμες δράσεις υπέρ των λαϊκών
στρωμάτων, προπαγανδίζοντας μέτρα που
αφορούν μόνο όσους βρίσκονται σε ακραία
φτώχεια, στο πλαίσιο της διατήρησης της
λεγόμενης κοινωνικής συνοχής και της
απρόσκοπτης συνέχισης της αντιλαϊκής
πολιτικής. Την ίδια ώρα, βέβαια, η πολιτική
της είναι αιτία για την αύξηση του
αριθμού των οικογενειών που ζουν στο
όριο ή κάτω από το όριο της φτώχειας.
Είναι πέρα για πέρα ξεκάθαρο πως οι
πολιτικές που ασκούνται σε συνδυασμό
με τη διαμόρφωση συνείδησης ότι η πρόνοια
και η κοινωνική πολιτική αποτελούν
ευκαιριακή υποχρέωση που παρέχεται
κατά περίπτωση, δίνουν το τελειωτικό
χτύπημα στα όποια ψήγματα κοινωνικού
κράτους έχουν απομείνει. Και καλλιεργούν
συνείδηση ότι πρέπει ο λαός να εξοικειώνεται
με την έκπτωση από τις βασικές του
ανάγκες.
Η κυβέρνηση καταργεί
βασικά δικαιώματα του λαού, ανάμεσά
τους και αυτό της Προσχολικής Αγωγής
που τα τελευταία χρόνια αντιμετωπίζεται
σαν φιλανθρωπία με προγράμματα τύπου
ΕΣΠΑ, όπως αυτό για την «Εναρμόνιση
Οικογενειακής και Επαγγελματικής Ζωής»
που προβλέπει τη δωρεάν φιλοξενία
παιδιών σε παιδικούς σταθμούς, την ίδια
ώρα που το δίκτυο των σχετικών δημοτικών
δομών στερείται πόρων και προσωπικού.
Με λίγα λόγια, η Προσχολική Αγωγή
υποβαθμίζεται από βασικό δικαίωμα σε
πρόσκαιρη και αβέβαιη υπηρεσία που
ξεφεύγει από το βασικό της στόχο και
δεν απευθύνεται σε όλα τα παιδιά.
