Τρελές είναι οι ζημίες της χρήσης 2018 της ΔΕΗ, που αντανακλούν τις επιπτώσεις των κυβερνητικών επιλογών στην αγορά ηλεκτρισμού. Από τα 183,8 εκατ. ευρώ ζημίες του πρώτου εξαμήνου και τα 299,5 εκατ. ευρώ του εννεαμήνου, η χρήση του 2018 έκλεισε τελικά με ζημίες ύψους 542 εκατ. ευρώ έναντι κερδών 127,6 εκατ. ευρώ το 2017.
Αν μάλιστα στα αποτελέσματα που ανακοίνωσε προχθές η ΔΕΗ συμπεριληφθούν και οι διακοπτόμενες δραστηριότητες, που περιλαμβάνουν τις προς πώληση μονάδες Μελίτης και Μεγαλόπολης, τότε οι συνολικές ζημίες του 2018 εκτοξεύονται στα 903,7 εκατ. ευρώ έναντι κερδών το 2017, 237 εκατ. ευρώ.
Οι δημοπρασίες Ενέργειας και η υποχρεωτική μεταφορά πελατών της ΔΕΗ στους εναλλακτικούς παρόχους, που προώθησε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ την τελευταία διετία, ακολουθώντας πιστά την πολιτική της "απελευθέρωσης" των προηγούμενων κυβερνήσεων, είναι η τελική αιτία των τεράστιων απωλειών της ΔΕΗ, που εξαναγκάζεται να πουλά φθηνό ρεύμα, για να το πουλούν πολύ ακριβότερα στους λαϊκούς καταναλωτές οι "εναλλακτικοί πάροχοι".
Με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο προκύπτει ότι αυτοί που έχουν ωφεληθεί από την πολιτική της «απελευθέρωσης», είναι οι ιδιώτες προμηθευτές ρεύματος που αγοράζουν φτηνά και πουλάνε στο εξωτερικό πανάκριβα και οι μεγαλοβιομήχανοι που αγοράζουν και οι ίδιοι σε εξαιρετικά χαμηλές τιμές, ενώ σε αρκετές περιπτώσεις πρόκειται για διαφορετικές επιχειρηματικές δραστηριότητες του ίδιου μονοπωλιακού ομίλου. Τα λαϊκά στρώματα είναι αυτά που στο τέλος πληρώνουν το «μάρμαρο» της «απελευθέρωσης», για τα οποία ένα βασικό αγαθό, το ηλεκτρικό ρεύμα, τείνει να γίνει είδος πολυτελείας, με εκατοντάδες χιλιάδες μεταξύ αυτών να διατηρούν οφειλές στη ΔΕΗ και να απειλούνται ανά πάσα στιγμή με αποκοπές ρεύματος ή και να βρίσκονται ήδη δίχως ρεύμα.
Οι δημοπρασίες Ενέργειας και η υποχρεωτική μεταφορά πελατών της ΔΕΗ στους εναλλακτικούς παρόχους, που προώθησε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ την τελευταία διετία, ακολουθώντας πιστά την πολιτική της "απελευθέρωσης" των προηγούμενων κυβερνήσεων, είναι η τελική αιτία των τεράστιων απωλειών της ΔΕΗ, που εξαναγκάζεται να πουλά φθηνό ρεύμα, για να το πουλούν πολύ ακριβότερα στους λαϊκούς καταναλωτές οι "εναλλακτικοί πάροχοι".
Με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο προκύπτει ότι αυτοί που έχουν ωφεληθεί από την πολιτική της «απελευθέρωσης», είναι οι ιδιώτες προμηθευτές ρεύματος που αγοράζουν φτηνά και πουλάνε στο εξωτερικό πανάκριβα και οι μεγαλοβιομήχανοι που αγοράζουν και οι ίδιοι σε εξαιρετικά χαμηλές τιμές, ενώ σε αρκετές περιπτώσεις πρόκειται για διαφορετικές επιχειρηματικές δραστηριότητες του ίδιου μονοπωλιακού ομίλου. Τα λαϊκά στρώματα είναι αυτά που στο τέλος πληρώνουν το «μάρμαρο» της «απελευθέρωσης», για τα οποία ένα βασικό αγαθό, το ηλεκτρικό ρεύμα, τείνει να γίνει είδος πολυτελείας, με εκατοντάδες χιλιάδες μεταξύ αυτών να διατηρούν οφειλές στη ΔΕΗ και να απειλούνται ανά πάσα στιγμή με αποκοπές ρεύματος ή και να βρίσκονται ήδη δίχως ρεύμα.
