Σελίδες

«Έρευνα» μαζικής τάσης επιστροφής από τα αστικά κέντρα στην ύπαιθρο.


Εμπαιγμός και κοροϊδία αγροτών, εργαζομένων και ανέργων .
Ανακοινώθηκε χτες «έρευνα» μαζικής τάσης επιστροφής από τα αστικά κέντρα στην ύπαιθρο, που επιχειρεί  να «λουστράρει» τις ολέθριες επιπτώσεις της εφαρμογής της φιλομονοπωλιακής πολιτικής διαχείρισης της κρίσης και των μνημονίων.
 Ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, παρουσίασε χτες «έρευνα» που έγινε, όπως είπε, για λογαριασμό του νεοσύστατου, από το πρώτο μνημόνιο, Ελληνικού Γεωργικού Οργανισμού και με βάση την οποία διαφαίνεται τάση μαζικής επιστροφής των κατοίκων, από τα αστικά κέντρα στην ύπαιθρο. Ο Κ. Σκανδαλίδης ανέφερε ότι εκτιμάται πως 1.500.000 άνθρωποι περίπου επιθυμούν να επιστρέψουν στην ύπαιθρο. Βέβαια η έρευνα που παρουσίασε είχε δείγμα... 1.500 άτομα και έγινε σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, όπως ειπώθηκε επίσημα από τον ίδιο.
Ομως αν δεν είχε γίνει ό,τι έχει γίνει εδώ και δύο χρόνια και αν δεν ήταν να ακολουθήσει ό,τι πρόκειται να ακολουθήσει, πόσοι θα σκέφτονταν να γυρίσουν στην ύπαιθρο και να ασχοληθούν με τη γεωργία; Πάντως ο υπουργός επιχείρησε να εμφανίσει, ούτε λίγο ούτε πολύ, ότι οι σκέψεις επιστροφής στην ύπαιθρο γίνονται από μορφωμένους ανθρώπους, που επιθυμούν πλέον να γυρίσουν στα χωριά και στη γεωργία, ακόμα και με μικρότερο εισόδημα... Μόνο που οι επίσημα καταγεγραμμένοι άνεργοι έχουν ξεπεράσει ήδη το 1.000.000 και έρχονται να προστεθούν και οι μελλοντικοί άνεργοι. Μπρος στο φάσμα της ανεργίας και της πείνας, για όσους έχουν γονείς, σπίτια και χωράφια στα χωριά, λογικά η πρώτη σκέψη είναι να γυρίσουν πίσω. Ομως, αυτό δε σημαίνει τάση ανάπτυξη της αγροτικής οικονομίας και της αγροτικής παραγωγής, ούτε ότι όλοι αυτοί θα τα καταφέρουν τελικά να ασχοληθούν με την πρωτογενή παραγωγή, όπως προκλητικά αυθαίρετα επιχείρησε να εμφανίσει χτες ο Κ. Σκανδαλίδης. Ο υπουργός είπε ότι με βάση την έρευνα, το 68,2% των ερωτηθέντων έχει σκεφθεί να επιστρέψει... στις ρίζες, το 19,3% έχει κάνει κινήσεις για την επιστροφή του, ενώ πάνω από το 50% αυτών επιλέγει ως πρώτη απασχόληση τον τομέα της αγροτικής παραγωγής.
Η όλη παρουσίαση του υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων ήταν σκέτη κοροϊδία και είχε να κάνει σαφώς με προεκλογικές σκοπιμότητες. Η πολιτική που ακολουθούν τα κόμματα του ευρωμονόδρομου δεν είναι ελπιδοφόρα για τους μικρομεσαίους αγρότες, πολύ περισσότερο για εκείνους που σχεδιάζουν τώρα να ασχοληθούν με τη γεωργία.
Το 2000 ο αριθμός των αγροτοκτηνοτρόφων ήταν 720.000 και το πρώτο τρίμηνο του 2011 ήταν 504.000. Τα «επισφαλή» στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής για το 2010, ότι επέστρεψαν στη γεωργία 60.000 άτομα, δεν αλλάζουν τη ζοφερή εικόνα. Ταυτόχρονα, το αγροτικό εισόδημα το 2011 μειώθηκε κατά 5,3%, ενώ στην πενταετία 2006 - 2011 η επίσημη μείωση έφτασε το 22,6%.
Και δεν είναι μόνο αυτά. Οι νέοι που θέλουν να γίνουν γεωργοί, δεν θα έχουν την παραμικρή βοήθεια. Δε φτάνουν μερικές δεκάδες αγροτεμάχια που δόθηκαν με φτηνό ενοίκιο σε κάποιους νέους και άνεργους, να αλλάξουν την εικόνα. Πολύ περισσότερο που όσοι εκδηλώσουν την επιθυμία να γίνουν γεωργοί δεν θα έχουν δικαιώματα επιδοτήσεων, αφού η ΚΑΠ βάζει φραγμούς και οι επιδοτήσεις μετά το 2013 θα είναι ακόμα πιο μειωμένες. Δεν θα μπορούν το επόμενα χρόνια να κάνουν σχέδια βελτίωσης, αφού στην τελευταία αναθεώρηση του Προγράμματος Αγροτικής Ανάπτυξης 2007 - 2013, προτείνεται στο σχετικό μέτρο 121 να κοπούν 260,3 εκατ. ευρώ (198,1 εκατ. ευρώ από την εθνική συμμετοχή και 52,2 εκατ. ευρώ από την κοινοτική).
Αξίζει επίσης να αναφερθεί ότι στη σχετική έρευνα που παρουσίασε χτες ο Κ. Σκανδαλίδης το 51% της ερωτηθέντων δήλωσε ότι θα ήθελε να ασχοληθεί με τη βιολογική γεωργία, αλλά και εδώ προτείνεται να κοπούν 77,4 εκατ. ευρώ - 46,6 εκατ. ευρώ από την εθνική συμμετοχή και 30,8 από την κοινοτική.
Η αντιλαϊκή - αντιαγροτική πολιτική που ακολουθείται δεν οδηγεί στην επιστροφή στη γεωργία και στην ανάπτυξη της αγροτικής παραγωγής σε όφελος του λαού και της μικρομεσαίας αγροτιάς. Μεταφέρει την ανεργία και την ανέχεια από την πόλη στο χωριό, οδηγεί στη φτώχεια και στο ξεκλήρισμα των μικρομεσαίων αγροτών, εντείνει την οικονομική εξαθλίωση συνολικά των εργαζομένων, των αυτοαπασχολούμενων και των ανέργων. Η πολιτική αυτή θα πρέπει με μέτωπο πάλης και αγώνα να ανατραπεί.