Αγαπητοί Γονείς
Κατατέθηκε όπως γνωρίζετε τον
περασμένο Ιανουάριο προς ψήφιση στην Βουλή από τον Υπουργό Δικαιοσύνης κ.
Παπαϊωάννου, το σχέδιο νόμου για την αποποινικοποίηση της χρήσης των ναρκωτικών ουσιών. Οι υπέρμαχοι της αποποινικοποίησης
ισχυρίζονται ότι:
«Μέσω της νομιμοποίησης της χρήσης ναρκωτικών ουσιών και της
καλλιέργειας κάνναβης, θα παταχθεί το οργανωμένο έγκλημα». ‘Oμως, είναι γνωστό
πως δίπλα στο νόμιμο εμπόριο των αλκοολούχων ή των τσιγάρων αναπτύσσεται ένα
πιο κερδοφόρο παράνομο εμπόριο. Δίπλα στη νόμιμη πορνεία υπάρχει και
αναπτύσσεται η παράνομη. Το Άμστερνταμ, όπου έχει αποποινικοποιηθεί η χρήση
κάνναβης και υπάρχει ο διαχωρισμός «μαλακών» και «σκληρών» ναρκωτικών, έχει
γίνει κέντρο τους διεθνούς εμπορίου ναρκωτικών και από τις πρώτες πόλεις σε
εγκληματικότητα στον κόσμο. Οι Ολλανδικές αρχές εξετάζουν ακόμη και την
κατάργηση της αποποινικοποίησης. Να σημειωθεί ότι το 1997 οι Ελβετοί μέσα από
δημοψήφισμα αποφασίζουν υπέρ της ελεύθερης χορήγησης ηρωίνης από το κράτος, σε
σοβαρά εθισμένους χρήστες. Μόλις ένα χρόνο μετά, η πραγματικότητα που
διαμορφώθηκε οδήγησε το 75% των ίδιων Ελβετών ψηφοφόρων να πει «όχι» στην
πρόταση νομιμοποίησης όλων των ναρκωτικών και, μάλιστα, στο όνομα του αγώνα
ενάντια στο λαθρεμπόριο ναρκωτικών. Το 2007 ο μαθητικός πληθυσμός της
Ελβετίας κατείχε την τρίτη θέση και της Ολλανδίας την πέμπτη θέση στην Ευρώπη
στη χρήση παράνομων
«Με το νέο νομοσχέδιο οι χρήστες δε θα μπαίνουν φυλακή». Όμως
εξακολουθούν να φυλακίζονται όχι μόνο χρήστες, αλλά ακόμη και απεξαρτημένοι
επειδή έκλεψαν μικροαντικείμενα όταν ήταν στη χρήση. Την ίδια στιγμή με
διάφορες πολιτικές και τεχνάσματα αφήνονται ελεύθεροι οι έμπόροι ναρκωτικών.
«Η αποποινικοποίηση θα οδηγήσει στη μείωση των
χρηστών και της ζήτησης ουσιών». Όμως η ζήτηση των ουσιών δεν σχετίζεται με το
αν οι ουσίες είναι νόμιμες ή παράνομες. Η χρήση και η εξάρτηση συνδέονται με
κοινωνικά και οικονομικά προβλήματα. Η ζήτηση μπορεί να μειωθεί μόνο μέσα από
την πρόληψη, και την κοινωνική δικαιοσύνη. Το μοντέλο της Ολλανδίας με την
ελεύθερη εμπορία και χρήση των παράγωγων της κάνναβης, αύξησε τους εξαρτημένους
από ναρκωτικά κατά 44% στα 6 χρόνια εφαρμογής του. Τον Αύγουστο του 2004, «η
ολλανδική κυβέρνηση αναγνωρίζει ότι "η κάνναβη δεν είναι ακίνδυνη"
ούτε για τους χρήστες, ούτε για την κοινωνία. Τα coffee shops (χώροι όπου
πωλείται νόμιμα και επιτρέπεται η χρήση κάνναβης) "δεν είναι άμοιρα
ευθυνών" και σκοπεύει να μειώσει τον αριθμό όσων βρίσκονται κοντά σε
σχολεία» (Ετήσια Έκθεση της Διεθνούς Επιτροπής του ΟΗΕ για τον έλεγχο των ναρκωτικών
2005).
«Η αποποινικοποίηση θα σταματήσει το δρόμο προς τα
"σκληρά" ναρκωτικά». Όμως είναι μαθηματικά βέβαιο ότι ο λόγος που
οδηγεί έναν άνθρωπο στην εξάρτηση από το χασίς, θα τον οδηγήσει και σε πιο «σκληρές»
ουσίες. Τα αίτια που γεννούν την τοξικοεξάρτηση είναι κοινά. Δεν διαχωρίζονται
σε «σκληρά» και «μαλακά». Οι μελέτες συνεχίζουν να δείχνουν πως το 75% των
ηρωινομανών πειραματίστηκαν αρχικά με κάνναβη.
Είναι πρόσφατη η σχετική εμπειρία της Αργεντινής. Ας θυμηθούμε
τι είπε ο κ. Βάλδο Φερράρι, Διευθυντής λειτουργίας της Κοινωνικής Βοήθειας κατά
των εθισμών του δήμου του Μπουένος Άιρες, όταν διοχετεύθηκε στην
αγορά το «πάκο» ένα πολύ φθηνό ναρκωτικό, το οποίο βλάπτει τα εγκεφαλικά κύτταρα: «Υπήρξε μια στρατηγική για να γίνει δημοφιλές το 2001 και κυρίως το 2002, όπου επίτηδες αποσύρανε από την αγορά τα δύο ναρκωτικά που στην Αργεντινή ακόμα είναι παράνομα
και μεγάλης χρήσης, τη μαριχουάνα και την κοκαΐνη -και γεμίσανε οι δρόμοι με πάκο. Δεν έχουμε καμία αμφιβολία ότι έπρεπε να εξολοθρευτεί μια ολόκληρη γενιά. Έπρεπε να εξολοθρευτεί μια γενιά εφήβων και νέων που δεν θα είχε δουλειά , δεν θα είχε θέση στα σχολεία και στα πανεπιστήμια, δεν θα είχε δυνατότητες να ενταχθεί με κανέναν τρόπο με τον οποίο οι γενιές καταλαμβάνουν τον χώρο τους στη κοινωνία. Και επιπλέον, δεν έπρεπε να είναι παρούσες για να αντιμετωπίσουν και να αγωνιστούν για τα δικαιώματα τους, απέναντι σ’ αυτές τις πολιτικές εξουσίες».
αγορά το «πάκο» ένα πολύ φθηνό ναρκωτικό, το οποίο βλάπτει τα εγκεφαλικά κύτταρα: «Υπήρξε μια στρατηγική για να γίνει δημοφιλές το 2001 και κυρίως το 2002, όπου επίτηδες αποσύρανε από την αγορά τα δύο ναρκωτικά που στην Αργεντινή ακόμα είναι παράνομα
και μεγάλης χρήσης, τη μαριχουάνα και την κοκαΐνη -και γεμίσανε οι δρόμοι με πάκο. Δεν έχουμε καμία αμφιβολία ότι έπρεπε να εξολοθρευτεί μια ολόκληρη γενιά. Έπρεπε να εξολοθρευτεί μια γενιά εφήβων και νέων που δεν θα είχε δουλειά , δεν θα είχε θέση στα σχολεία και στα πανεπιστήμια, δεν θα είχε δυνατότητες να ενταχθεί με κανέναν τρόπο με τον οποίο οι γενιές καταλαμβάνουν τον χώρο τους στη κοινωνία. Και επιπλέον, δεν έπρεπε να είναι παρούσες για να αντιμετωπίσουν και να αγωνιστούν για τα δικαιώματα τους, απέναντι σ’ αυτές τις πολιτικές εξουσίες».
Η προπαγανδιστική δουλειά που έχει γίνει τις τελευταίες δύο
δεκαετίες έχει ως ακρογωνιαίο λίθο την ιατρικοποίηση του προβλήματος των
ναρκωτικών, δηλαδή να απογυμνωθεί το πρόβλημα από τις κοινωνικές και
οικονομικές του αιτίες. Στα περισσότερα ΜΜΕ, εκδηλώσεις, βιβλία κ.λπ.,
κυριάρχησαν αντιδραστικά και αντιεπιστημονικά ιδεολογήματα που έδιναν ιατρικές
και βιολογικές «απαντήσεις» στο πρόβλημα.
Ο τοξικοεξαρτημένος
βαφτίζεται συστηματικά - με τεράστιες δόσεις «φιλευσπλαχνίας» - ως «άρρωστος»
και «ασθενής», ώστε να ακούγεται «λογικό» ότι πρέπει να πάει στο νοσοκομείο,
για να πάρει το φάρμακό του! Το 2008 το πόρισμα της Διακομματικής Επιτροπής της
Βουλής προσεγγίζει το πρόβλημα των ναρκωτικών ως «αυτοπροκαλούμενη χρόνια
υποτροπιάζουσα νόσο», και ψηφίζεται με σχετική πλειοψηφία. «Αυτοπροκαλούμενη»,
άρα ευθύνεται ο ίδιος ο χρήστης. «Χρόνια», άρα δεν υπάρχει λόγος για
απεξάρτηση, πάρε υποκατάστατα. «Υποτροπιάζουσα», οπότε γιατί να μεριμνήσει το
κράτος για την κοινωνική επανένταξη των απεξαρτημένων, γιατί να έχουν δικαίωμα
στη δουλειά, αφού ανά πάσα στιγμή θα «ξανακυλήσουν»...
Έτσι, το σύστημα
αποενοχοποιείται, απαλλάσσεται από κάθε ευθύνη και υποχρέωση, το θύμα γίνεται
θύτης του εαυτού του και ακούγεται ως «λογική» η συντήρησή του στη ζωή.
Όλα αυτά, σε
συνδυασμό με τα προγράμματα υποκατάστασης του ΟΚΑΝΑ να κυριαρχούν στο γεωγραφικό
χάρτη της χώρας, διαρκώς να εξαπλώνονται, να προβάλλονται ως «πρωτοπόρα και
εύκολα».
Ας εξετάσουμε όμως
αυτά τα προγράμματα υποκατάστασης του ΟΚΑΝΑ με την χορήγηση οπιοειδών ουσιών,
οι οποίες επιδρούν στο κεντρικό νευρικό σύστημα και προκαλούν εξάρτηση, όπως
και τα υπόλοιπα ναρκωτικά.
Οι ουσίες που
χορηγούνται είναι η μεθαδόνη και η βουπρενορφίνη.
Χαρακτηριστικά είναι τα όσα αναφέρονται στην επίσημη ιστοσελίδα του ΟΚΑΝΑ για τις ιδιότητες των παραπάνω νόμιμων ναρκωτικών ουσιών.Η
μεθαδόνη χαρακτηρίζεται από παρόμοια χημική δομή και δράση με τη
μορφίνη και η δράση της διαρκεί πολύ περισσότερο από της ηρωίνης. Μία
δόση μεθαδόνης διαρκεί για τουλάχιστον 24 ώρες, ενώ μια δόση ηρωίνης για λίγες ώρες. Η βουπρενορφίνη χρησιμοποιείται αποκλειστικά και μόνο ως υποκατάστατο της ηρωίνης, αλλά και για τη σωματική αποτοξίνωση από τη μεθαδόνη. Η δράση της αρχίζει μετά από 30 περίπου λεπτά και
διαρκεί, ανάλογα με τη δόση, έως και τρεις μέρες! Η χρήση
κατασταλτικών ουσιών, όπως είναι το αλκοόλ ή τα υπνωτικά χάπια, μαζί με βουπρενορφίνη ή μεθαδόνη μπορεί να οδηγήσει σε υπερδοσολογία (overdose) και να επιφέρει το θάνατο.
Χαρακτηριστικά είναι τα όσα αναφέρονται στην επίσημη ιστοσελίδα του ΟΚΑΝΑ για τις ιδιότητες των παραπάνω νόμιμων ναρκωτικών ουσιών.Η
μεθαδόνη χαρακτηρίζεται από παρόμοια χημική δομή και δράση με τη
μορφίνη και η δράση της διαρκεί πολύ περισσότερο από της ηρωίνης. Μία
δόση μεθαδόνης διαρκεί για τουλάχιστον 24 ώρες, ενώ μια δόση ηρωίνης για λίγες ώρες. Η βουπρενορφίνη χρησιμοποιείται αποκλειστικά και μόνο ως υποκατάστατο της ηρωίνης, αλλά και για τη σωματική αποτοξίνωση από τη μεθαδόνη. Η δράση της αρχίζει μετά από 30 περίπου λεπτά και
διαρκεί, ανάλογα με τη δόση, έως και τρεις μέρες! Η χρήση
κατασταλτικών ουσιών, όπως είναι το αλκοόλ ή τα υπνωτικά χάπια, μαζί με βουπρενορφίνη ή μεθαδόνη μπορεί να οδηγήσει σε υπερδοσολογία (overdose) και να επιφέρει το θάνατο.
Η πιθανότητα
υπερδοσολογίας είναι πολύ μεγάλη για τους εξής λόγους: Η «εξασφαλισμένη» από το
κράτος «νόμιμη» δόση του χρήστη δεν τον καλύπτει και αναζητά μαζί με αυτή και τη συμπληρωματική «παράνομη».
Το αποτέλεσμα είναι γνωστό: Η περιοχή γύρω από τις μονάδες υποκατάστασης του
ΟΚΑΝΑ μετατρέπεται σε πιάτσα διακίνησης που τώρα θα μεταφερθεί μέσα ή γύρω από
τα νοσοκομεία.
Δεύτερον, όλα τα
υποκατάστατα έχουν δράση μόνο απέναντι στη χρήση ηρωίνης και όχι της πολυτοξικομανίας,
της παράλληλης, δηλαδή, χρήσης διαφόρων ουσιών (κοκαΐνης, χασίς, «έκσταση»,
αλκοόλ, ηρεμιστικών κ.ά.). Όμως σήμερα, πάνω από το 70% των χρηστών κάνει
παράλληλη χρήση ουσιών (σύμφωνα με στοιχεία του ΚΕΘΕΑ και του 18 ΑΝΩ) και μόνο
αυτό το γεγονός καταρρίπτει τις αντιεπιστημονικές θεωρίες για το λόγο ύπαρξης
των προγραμμάτων αυτών. Πόσα υποκατάστατα θα χορηγούνται; Για πόσες
ουσίες; Κάθε προσπάθεια αποτοξίνωσης, απεξάρτησης με υποκατάστατο που
είναι ενεργό μόνο απέναντι στην ηρωίνη όχι μόνο είναι εξαρχής καταδικασμένη σε
αποτυχία, αλλά θέτει και σε κίνδυνο τις ζωές χιλιάδων νέων ανθρώπων.
Οι διεθνείς έρευνες
δεν αφήνουν κανένα περιθώριο αμφισβήτησης: Μόνο σε μια δεκαετία (1994 - 2004)
στις ΗΠΑ, οι θάνατοι από μεθαδόνη και τα περιστατικά υπερβολικής δόσης από τη
συγκεκριμένη ουσία αυξήθηκαν κατά 390%! Στη Δανία σχεδόν οι μισοί θάνατοι από
ναρκωτικά (44%) οφείλονται στη μεθαδόνη. Στη Γερμανία σ' ένα χρόνο σημειώθηκαν
350 θάνατοι από βουπρενορφίνη. (Ευρωπαϊκό Κέντρο Τεκμηρίωσης και Πληροφόρησης
για τα Ναρκωτικά και Εκθέσεις του ΟΗΕ «για την κατάσταση των ναρκωτικών στην
Ευρώπη και τη Νορβηγία»).
Σήμερα τα «στεγνά»
προγράμματα της χώρας μας (αυτά στα οποία δε χορηγείται κανένα φάρμακο, που
εστιάζουν στην ψυχολογική υποστήριξη του ατόμου και τη δημιουργία ενός άλλου
τρόπου ζωής μέσα από συλλογικές διαδικασίες, με κύριο στόχο την πλήρη και
οριστική αποχή από ουσίες) έχουν να επιδείξουν αξιοζήλευτα αποτελέσματα. Πάνω
από το 70% των χρηστών που ολοκληρώνουν ένα «στεγνό» πρόγραμμα έχουν απεξαρτηθεί
(στοιχεία του ΚΕΘΕΑ). Γιατί ο τοξικομανής συστηματικά, «στραγγαλίζονται»
οικονομικά και αντιμετωπίζουν ελλείψεις σε προσωπικό και δομές, ενώ υπάρχουν
νομοί της Ελλάδας που δεν έχουν ούτε ένα τέτοιο πρόγραμμα.
Σε αντίθεση, τα προγράμματα υποκατάστασης ― που συνιστούν διαχείριση
και συντήρηση του προβλήματος ― εξαπλώνονται διαρκώς και από το 1996 που
λειτουργούν στη χώρα μας δεν έχουν δοθεί ποτέ στη δημοσιότητα στοιχεία για την ...αποτελεσματικότητά
τους! Ήδη, ο ΟΚΑΝΑ μετράει 25 Μονάδες Υποκατάστασης σε όλη την Ελλάδα ―
είτε ως αυτόνομες μονάδες είτε σε συνεργασία με τις Διοικήσεις Υγειονομικών
Περιφερειών, τα τοπικά νοσοκομεία και το ΙΚΑ ― και στόχος είναι να
δημιουργηθούν τουλάχιστον 8 νέες μονάδες σε νοσοκομεία της Αθήνας. Η
πριμοδότησή τους συμφωνεί με την πολιτική της ΕΕ, που προσδιορίζει το πρόβλημα
ως ιατρικό και καθιστά την υποκατάσταση αιχμή του δόρατος της υποτιθέμενης
αντιναρκωτικής πολιτικής της. Η υποκατάσταση κυριαρχεί σε όλα τα κράτη -
μέλη της EΕ καλύπτοντας πάνω από τα 2/3 των προγραμμάτων, ενώ τα «στεγνά»
προγράμματα καλύπτουν μόλις το 1/3 των θέσεων θεραπείας.
Για τους ανωτέρω λόγους η Ένωση Συλλόγων
Γονέων των Μαθητών του Δήμου Καλαμαριάς ζητάει για να αποσυρθεί τώρα το
λεγόμενο "εθνικό σχέδιο δράσης" για τα ναρκωτικά. Να διαμορφωθεί ένα
δημόσιο και δωρεάν σύστημα παροχής υπηρεσιών απεξάρτησης, ικανό να καλύπτει τις
πραγματικές ανάγκες της χώρας. Να αυξηθούν τώρα οι κρατικές δαπάνες υπέρ των υπηρεσιών
πρόληψης, θεραπείας, κοινωνικής επανένταξης και έρευνας. Για πλήρη
εργασιακή και κοινωνική επανεξέταση των απεξαρτημένων.
Όχι σε ΟΛΑ τα ναρκωτικά.
Άρνηση του διαχωρισμού μαλακών - σκληρών.
Όχι στην αποποινικοποίηση του χασίς.
Πολιτική «μείωσης της ζήτησης» και όχι «μείωσης της βλάβης».
Αποκλειστικά δημόσιες, δωρεάν, σύγχρονες υπηρεσίες πρόληψης,
απεξάρτησης, κοινωνικής επανένταξης.
Πλήρης εργασιακή και κοινωνική επανένταξη των απεξαρτημένων.
Αύξηση των κονδυλίων του προϋπολογισμού για κοινωνική πολιτική και
εφαρμογή πανελλαδικού αντιναρκωτικού σχεδίου δράσης.
Θέσπιση προγράμματος για την εφαρμογή πρωτογενούς πρόληψης που θα
στοχεύει τα αίτια και όχι τα αποτελέσματα της τοξικομανίας (εκπαίδευση, εργασία,
οικογένεια, πολιτισμός, ασφαλιστικά και κοινωνικά δικαιώματα, ΜΜΕ, στρατός).
Όχι στην ιδιωτικοποίηση της απεξάρτησης.
Όχι στα προγράμματα υποκατάστασης τα οποία συντηρούν το πρόβλημα και
δεν το θεραπεύουν.
Θεραπευτικές κοινότητες «στεγνών» προγραμμάτων σε όλη την επικράτεια
ανάλογα με τις ανάγκες.
Συμμετοχή όλων των κοινωνικών φορέων στα κέντρα χάραξης
αντιναρκωτικής πολιτικής.
Τα παραπάνω είναι ζητήματα που αφορούν την ίδια τη ζωή και κυρίως
των
νέων.
νέων.
ΕΧΟΥΜΕ ΕΥΘΥΝΗ ΚΑΙ ΧΡΕΟΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ.
Για το ΔΣ της Ένωσης Γονέων
Ο Πρόεδρος Η Γραμματέας
Παντελής
Χατζησωτηρίου Κατερίνα Τσαμούτη
Χατζησωτηρίου Κατερίνα Τσαμούτη
ΓΙΑ ΝΑ ΥΠΟΓΡΑΨΕΤΕ ΤΗΝ ΣΧΕΤΙΚΗ ΔΗΛΩΣΗ ΤΗΣ ΕΝΩΣΗΣ ΓΟΝΕΩΝ!!!!
Π Ρ Ο Ω Θ Η Σ Τ Ε ΤΟ ΣΕ ΟΣΟ ΤΟ ΔΥΝΑΤΟΝ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΥΣ
ΓΟΝΕΙΣ !!!!!!
ΠΑΤΗΣΤΕ ΣΤΟΝ ΣΥΝΔΕΣΜΟ
