«Σοφιστεία και σοφία»
Γράφει η :Χρυσούλα-Μαρία Γιαταγάνα*
Ρεπορτάζ, στα δελτία των 8, κατέγραψαν την βουτιά του χρηματιστηρίου κατά, σχεδόν, 13% σε μια συνεδρίαση. Ταυτόχρονα κατέγραψαν την άνοδο των σπρέντ, των δεκαετών Ελληνικών ομολόγων, κατά μία μονάδα.
Διατυπώθηκε η άποψη, από οικονομικούς αναλυτές στα τηλεοπτικά πάνελ, ότι αυτή η «καταστροφή» προέκυψε διότι ανησύχησαν οι αγορές, οι θεσμικοί επενδυτές, από την δρομολόγηση πολιτικών εξελίξεων στη χώρα. Ανησυχία προκαλούμενη με υπαιτιότητα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, η οποία αντιδρά στην μνημονιακή πολιτική λιτότητας. Μία πολιτική η οποία έχει προκαλέσει ύφεση στην πραγματική οικονομία κατά 30% τα τελευταία χρόνια.
Στην αρχαία Ελλάδα υπήρχε σαφής διαχωρισμός μεταξύ σοφιστών και σοφών.
Η σοφιστεία αποσκοπεί στην συσκότιση της αλήθειας και την παρουσίαση ως ορθού και θεμιτού, ότι πρεσβεύει ο σοφιστής, χωρίς ηθικές κρίσεις και δεσμεύσεις.
Ως σοφία χαρακτηρίζεται η αναζήτηση της αλήθειας. Θεμέλιο και οδηγός στην επίπονη αναζήτηση της αλήθειας, είναι η ηθική του στοχαστή.
Επιζητώντας ένα ψήγμα σοφίας ας αναλύσουμε τη σοφιστεία που προαναφέρθηκε. Σοφιστεία προβαλλόμενη κατά κόρον, από τα συστημικά ΜΜΕ, θέλοντας να επηρεάσει πολιτικές αποφάσεις και τη βάση των κομμάτων.
Δηλαδή, το παγκοσμιοποιημένο κεφάλαιο, οι διαβόητες αγορές, η πλασματική οικονομία, απέσυρε κεφάλαια από το Ελληνικό χρηματιστήριο, δηλώνοντας τη δυσθυμία του. Δυσθυμία, η οποία, κατά δηλώσεις παραγόντων των αρπακτικών funds, προκαλείται από την προγραμματική θέση της αντιμνημονιακής αντιπολίτευσης, για στήριξη στην κοινωνία και επιδίωξη οργάνωσης και ανάπτυξης της πραγματικής, παραγωγικής οικονομίας.
Δηλαδή το σκοτάδι της πλασματικής οικονομίας των αγορών, το ασύδοτο παγκοσμιοποιημένο κεφάλαιο, φοβάται ότι θα εμποδιστεί, στην επιδίωξή του για ακόμα μεγαλύτερη κερδοσκοπία, από την κοινωνική αντίδραση. Από την έκφραση των πολιτών, μέσα από εκλογές, για μία κοινωνικοπολιτική οργάνωση της Ελλάδας, με επιδίωξη την ανάπτυξη της πραγματικής οικονομίας και την ενίσχυση του κοινωνικού κράτους. Το φως στην άκρη του τούνελ.
Δικαιολογημένα το σκοτάδι φοβάται το φως. Η παράλογη θέση της σοφιστείας, που προβάλλουν τα συστημικά ΜΜΕ, περί ευθύνης της αξιωματικής αντιπολίτευσης στην αντίδραση των αγορών, ξεσκεπάζεται κάτω από το πρίσμα της ηθικής κριτικής.
Η κατάσταση στην Ελλάδα έχει φτάσει στο απροχώρητο. Η οικονομική και κοινωνική καταστροφή, η απαξίωση της δημοκρατίας, έχουν υπερβεί τα όρια.
Οι συνειδητοποιημένοι, ενεργοί πολίτες επιτέλους αντιδρούν.
Ίσως ο δρόμος να είναι δύσκολος, είναι όμως ο μόνος δρόμος. Αυτός του αγώνα για ανατροπή του μνημονιακού πολιτικού καταστημένου. Το σπάσιμο των αλυσίδων της νεοφιλελεύθερης-νεοαποικιοκρατικής σκλαβιάς.
Η έξοδος από το σκοτάδι στο φως.
*Βουλευτής Α' Θεσσαλονίκης
("Ανεξάρτητοι Δημοκρατικοί Βουλευτές")
