ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΤΟΥ ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟΥ ΕΙΚΑΣΤΙΚΩΝ ΤΕΧΝΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ
Παρακολουθούμε
μέρες τώρα τα γεγονότα και τις συνέπειες
από το χτύπημα των Τζιχαντιστών στο
Παρίσι… Και βέβαια καταδικάζουμε κάθε
«τυφλό» χτύπημα ή κάθε εγκληματικό
χτύπημα εκδίκησης. Καταδικάζουμε κάθε
θρησκευτικό φονταμενταλισμό,
μουσουλμάνων ή χριστιανών ή οποιωνδήποτε..
Υπερασπιζόμαστε
την ελευθερία της Τέχνης, την ελευθερία
της έκφρασης. Καταδικάζουμε κάθε πράξη
ή θεσμό φίμωσης της Τέχνης. Όμως η
ελευθερία της έκφρασης μπορεί να μη
σέβεται λαούς ολόκληρους και να προκαλεί
το θρησκευτικό τους αίσθημα;
Καταδικάζουμε
την ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ με την οποία οι ηγέτες
της Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης και του ΝΑΤΟ
«θρήνησαν» για την ελευθερία του λόγου
και για τα γεγονότα στο Παρίσι, αυτοί
που έχουν καταδικάσει τις νέες γενιές
στο σκοταδισμό μέσα από το εκπαιδευτικό
τους σύστημα, αυτοί που μετατρέπουν την
τέχνη από κοινωνικό αγαθό σε εμπόρευμα,
αυτοί που φιμώνουν τέχνη και καλλιτέχνες
με την προώθηση των μεγάλων επιχειρηματικών
συμφερόντων στο χώρο της τέχνης…
Δεν
μπορούμε να «κλάψουμε» μαζί με αυτούς
που
ανέχονται, δημιουργούν,
εξοπλίζουν ή εκπαιδεύουν χρόνια τώρα
εξτρεμιστικές θρησκευτικές ομάδες για
να εξυπηρετήσουν τους δικούς τους
σκοπούς στο Ιράκ, το Αφγανιστάν, τη
Λιβύη, τη Συρία και αλλού.. Δεν μπορούμε
να «κλάψουμε» μαζί τους όταν αυτοί
κλαίνε κατά περίπτωση(!). Τους είδατε να
κλαίνε για το θάνατο χιλιάδων παιδιών
στη Γάζα; Για τη συμφορά στο Κομπάνι;
Για τους δολοφονημένους δημοσιογράφους
στο Ισραήλ και αλλού, μέσα στο 2014; Για
την καταστροφή ανθρώπων σε κάθε χώρα,
θυμάτων της πιο παράλογης και βάρβαρης
προσπάθειας που κάνουν αυτοί οι ηγέτες
«που είναι όλοι (!) Charlie»
προκειμένου να σώσουν ένα σύστημα που
επιβιώνει καταστρέφοντας πλέον τα
γρανάζια της μηχανής του; Πέραν της
τραγικότητας του δολοφονικού χτυπήματος
στο Παρίσι, το κυριότερο ερώτημα που
μπαίνει (για κάθε «τρομοκρατική» πράξη
ΜΕ ή ΧΩΡΙΣ εισαγωγικά) είναι το «ποιοι
και πως την εκμεταλλεύονται». Ιδιαίτερα
στις μέρες μας οι «θρησκευτικές
αντιπαραθέσεις» είναι ΕΚ ΤΟΥ ΠΟΝΗΡΟΥ.
Τις εκμεταλλεύονται ή τις δημιουργούν
ώστε –ακριβώς- να μεταθέτουν τη λύση
του προβλήματος προκαλώντας έξαρση σε
κάθε αντιδραστική και ρατσιστική φωνή.
Και πάνω σε αυτό το «χαλί της αναμπουμπούλας»
παρεμβαίνουν και κάνουν ό,τι χρειάζονται:
Αλλαγές νόμων, κυβερνήσεων, καθεστώτων,
μετακινήσεις πληθυσμών και ό,τι θεωρούν
αναγκαίο «για να μην αλλάξουν τα πράγματα
προς όφελος του λαού». Εντείνουν τον
αυταρχισμό και την καταστολή για «τη
δική σου» ασφάλεια! Για «να μην κλάψουμε
κι άλλα θύματα»! Για να κυριαρχεί ο φόβος
παντού. Ο φόβος του άλλου, του ξένου. Ο
φόβος του (λαθρο)μετανάστη, παρόλο που
οι “επικίνδυνοι” προέρχονται με ειδικές
συμφωνίες από τις (πρώην;) αποικίες και
είναι δεύτερης και τρίτης γενιάς
ευρωπαίοι υπήκοοι.
Ας
δούμε το Παρίσι τις μέρες αυτές: Πάνω
από 10.000 ένοπλοι,
ένοπλοι «για τη δική μας ασφάλεια»!
(Περίπου τόσους χρειάσθηκε στον Β΄
Παγκόσμιο Πόλεμο ο Χίτλερ για να υποτάξει
τη Γαλλία). Τα τελευταία χρόνια η
στρατιωτικοποίηση των δυνάμεων καταστολής
γίνεται παντού. Να μην ξεχνάμε τον
εξαγγελθέντα «Πόλεμο Πολιτισμών» του
ΝΑΤΟ, στο οποίο συμμετέχει και η Ελλάδα!
Αλλά είπαμε: ο φόβος πρέπει να κυριαρχήσει.
Για να μην διαμαρτυρηθεί κανείς όταν
τον μετατρέπουν σε «άχρηστο γρανάζι»
χωρίς δουλειά, χωρίς το δικαίωμα στο
όνειρο και τη δημιουργία, χωρίς τη
δυνατότητα αξιοπρεπούς ζωής. Προσπαθούν
με το φόβο να αφοπλίσουν συνειδήσεις,
να δημιουργήσουν πρότυπα ανθρώπων
υποταγμένων.. Η «τρομοκρατία» πάντα,
εκτός από το έδαφος νέων κατασταλτικών
μέτρων που φέρνει, ενισχύει και την
ιδεολογία του «Σωτήρα» του «ικανού»,
του ΕΝΟΣ που «έχει τσαγανό» ενώ εσύ…
«κάτσε στον καναπέ μέχρι να τον βρεις.
Κάποιοι άλλοι θα σε σώσουν…
Εμείς
δεν είμαστε «Charlie»..
Εμείς καλούμε να δυναμώσουμε τη φωνή
μας ενάντια σε όλους αυτούς που στηρίζουν
τις στρατιωτικοπολιτικές επεμβάσεις
του ΝΑΤΟ και της ΕΕ . Να διεκδικήσουμε
την αποδέσμευση της χώρας μας από αυτούς
τους μηχανισμούς που μόνο κινδύνους
και όλεθρο φέρνουν στους λαούς. Γιατί
ο Πολιτισμός και οι Τέχνες είναι
επικοινωνία και ανταλλαγή. Δεν πρέπει
να αφήσουμε να είναι τρόμος.
Το ΔΣ του ΕΕΤΕ
