Ανέκαθεν, ή τουλάχιστον από το 1981 και μετά, οι έλληνες πολιτικοί για να πάρουν την εξουσία χρησιμοποιούσαν τον υπερθετικό βαθμό σαν απαραίτητο αλατοπίπερο του λόγου τους. Η υπερβολή στα όσα έταζαν αλλά και στα όσα στηλίτευαν, η υπερβολή στα όσα περιέγραφαν ότι θα γίνουν και στο τι γινόταν, η υπερβολή σε όλα όσα θα μπορούσαν να πουν με λιγότερα κοσμητικά επίθετα, λογικότερες προσδοκίες, σοβαρότερες υποσχέσεις, ρεαλιστικότερα προγράμματα, κατάντησε μετά από τρεις δεκαετίες τη χώρα ένα απέραντο φρενοκομείο. Διότι τώρα, και όχι τότε που είπε τη γνωστή ρήση ο αείμνηστος Κωνσταντίνος Καραμανλής, η χώρα και οι πολίτες της είναι κυριολεκτικά τόπος και τρόφιμοι φρενοκομείου αντίστοιχα. Πρώτον, διότι οι περισσότεροι δεν το γνωρίζουν. Δεν έχουν δηλαδή συναίσθηση της παράνοιας στην οποία έχουμε περιπέσει, διότι όπως έγραψε και ο ποιητής, αυτό συνέβη “ανεπαισθήτως”, σταδιακά και αργά. Τα τρομακτικά ψέματα αυτής της παρέας κυβερνώντων, που αντικειμενικά δεν έχουν ξανακουστεί, δεν ειπώθηκαν ξαφνικά, απότομα. Είχε δημιουργηθεί ο υποδοχέας, η τσουλήθρα, με μικρότερα και λιγότερα ψέματα επί χρόνια άλλων κυβερνήσεων. Το θράσος και το ύφος των χιλίων πιθήκων που χαρακτηρίζει -όχι όλους αλλά- πολλούς εκ των επιφανών στελεχών της συγκυβέρνησης δεν προέκυψε εν μια νυκτί. Είχε συνηθίσει ήδη ο κόσμος σε μια πολιτική υποκουλτούρα που καταλάμβανε, σε κάθε εκλογές, όλο και περισσότερο χώρο στα κοινοβουλευτικά έδρανα. Η παντελής ανικανότητα των ασκούντων εκτελεστική εξουσία να χωρίσουν δυο γαϊδάρων άχυρα, να βγάλουν βόλτα τον σκύλο και να μη τον χάσουν, όπως λέμε, δεν άφησε εμβρόντητο το πανελλήνιο. Είχε ήδη κατεβάσει τον πήχη των αξιώσεων και των απαιτήσεών του από τους κυβερνώντες χρόνια πριν. Όμως αυτή η κυβέρνηση είναι ο... υπερθετικός βαθμός όλων των πολιτικών παθογενειών, πλην μίας: της διαφθοράς, που ως γνωστόν θέλει τον χρόνο της για να δημιουργηθεί. Τα σημάδια είναι εδώ, αλλά πράγματι σε σύγκριση με το παρελθόν είναι σε... νηπιακή κατάσταση. Σε όλα τα άλλα πεδία όμως, πολύ απλά δεν έχει περάσει χειρότερη διακυβέρνηση από τη χώρα. Ούτε καν επί εποχής... “τέντας” Ωνασείου δεν ήμασταν έτσι!
Δημοσιεύτηκε στην «Μακεδονία της Κυριακής» που κυκλοφόρησε εκτάκτως το Μ. Σάββατο 30 Απριλίου 2016
