Αν οι Έλληνες θέλουν να δουν τι θα τους συμβεί, αρκεί να παρατηρήσουν με προσοχή τη Λετονία.

Γιατί η Λετονία αποτελεί «παράδειγμα» για τη διευθύντρια του ΔΝΤ Κ. Λαγκάρντ;.

Από λαϊκή διαμαρτυρία το 2009 ενάντια στις περικοπές    

  «Είναι σημαντικό για τις άλλες χώρες να εμπνευστούν από τη Λετονία. Το πρόγραμμα που εφάρμοσε ήταν επιτυχές», δήλωνε από τη Ρίγα την πρωτεύουσα της Λετονίας, πριν λίγες μέρες η διευθύντρια του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ) Κριστίν Λαγκάρντ. Παρουσιάζοντας έτσι ως παράδειγμα την Λετονία κάλεσε ουσιαστικά την Ελλάδα να τη μιμηθεί για να ξεπεράσει  την καπιταλιστική κρίση από την οποία μαστίζεται.

Η Λετονία αποτελεί τρανταχτό παράδειγμα του πώς βιώνει ο λαός την βαθιά οικονομική καπιταλιστική κρίση συνοδευμένη από βάρβαρη λιτότητα. Μετά την ένταξη της χώρας στην Ευρωπαϊκή Ένωση το 2004 - χωρίς ωστόσο να έχει ενταχθεί στην Ευρωζώνη, κάτι που συμβεί έως το 2014 - και εν μέσω βαθιάς κρίσης το 2008, την περίοδο 2008-2009 το ΑΕΠ της χώρας μειώθηκε κατά 5%, αυξήθηκε κατακόρυφα η ανεργία στο 22,8% το Δεκέμβρη του 2009 από το 5,6% που ήταν το Δεκέμβρη του 2007. Το ΔΝΤ και η ΕΕ προσέτρεξαν με δάνεια 7,5 δισεκατομμυρίων ευρώ. Σε αντάλλαγμα του δανείου, η λετονική κυβέρνηση υπέγραψε σύμφωνο δημοσιονομικής πειθαρχίας και ενέκρινε τους πιο σκληρούς προϋπολογισμούς στην ιστορία της χώρας.

Προχώρησε στην αύξηση των φόρων και στη μείωση των δημοσίων δαπανών καθώς και στη μείωση των  μισθών μέχρι και 60%.

 Έκλεισαν δεκάδες σχολεία, αλλά και νοσοκομεία , με ανάλογες συνέπειες για τους ασθενείς και τις οικογένειές τους. Αξίζει να σημειωθεί πως από τα 121νοσοκομεία που λειτουργούσαν το έτος 2006 , το 2007 λειτουργούσαν μόνο 94,  ενώ το 2009 είχαν παραμείνει ανοιχτά μόνο τα 59 νοσοκομεία στη Λετονία. Με τα μέτρα της κυβέρνησης - για μείωση κατά 40% του προϋπολογισμού για τα νοσοκομεία - και το ρυθμό του κλεισίματος των νοσοκομείων, υπολογίζεται πως το 2013 θα υπάρχουν μόλις 24 νοσοκομεία σε λειτουργία!

Απολύθηκαν χιλιάδες δημόσιοι υπάλληλοι με αποτέλεσμα ο αριθμός τους να μειωθεί κατά 30%, ενώ υπέστησαν περικοπές στους μισθούς που φτάνουν το 40%. Σήμερα το 25% του ενεργού δυναμικού της χώρας είναι άνεργοι, ενώ το 26% του πληθυσμού ζει κάτω από το στατιστικό όριο της φτώχειας. Σε αυτό συμπεριλαμβάνεται το 51% των ηλικιωμένων. Μια θέση εργασίας στη Λετονία, ανά πέντε, καταργήθηκε. Συνολικά, η ανεργία υπερτριπλασιάστηκε από το 2007 έως το 2010 και στους νέους έφτασε το 43%, ενώ στους μακροχρόνια άνεργους το 32%.

Μείωση του πληθυσμού

Εξαιτίας της κρίσης έχει υπάρξει σημαντική μείωση του πληθυσμού της χώρας. Συγκεκριμένα, το 13% των Λετονών αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τη χώρα μετά το 2000 και οι μισοί από αυτούς έφυγαν κατά τη διάρκεια της τελευταίας τριετίας που εφαρμόζεται πρόγραμμα σφοδρής λιτότητας. Σύμφωνα με υπολογισμούς, την περίοδο 2004 - 2008 σχεδόν 16.000 άνθρωποι έφευγαν από την χώρα ετησίως, ενώ μετά το ξέσπασμα της καπιταλιστικής κρίσης και των συνεπειών της, ο αριθμός αυτός εκτοξεύτηκε στους 40.000 ετησίως - κυρίως ολόκληρες οικογένειες, νέοι και οι περισσότεροι εκφράζοντας την πεποίθηση πως δεν θα επιστρέψουν. Σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία της χώρας, ο πληθυσμός της Λετονίας φτάνει μόλις το 1,9 εκατομμύριο ανθρώπους και όχι 2,2 εκατομμύρια που υπολογιζόταν.

Τα παραπάνω αποτελούν μια ενδεικτική καταγραφή των συνεπειών της καπιταλιστικής κρίσης και της εφαρμογής συγκεκριμένης πολιτικής που εξυπηρετεί τα συμφέροντα της κυρίαρχης τάξης σε βάρος της πλειοψηφίας του λαού που βλέπει καθημερινά τη ζωή του να χειροτερεύει. Πρόκειται για το «παράδειγμα» που βλέπει η Λαγκάρντ στη Λετονία, όπου για χρόνια απαγορεύεται η δράση και η λειτουργία του Κομμουνιστικού Κόμματος, που έχει μετατρέψει τους φασίστες και τους συνεργάτες των Ναζί σε ήρωες. Ένα «παράδειγμα» που προτρέπει να ακολουθήσει και η αστική τάξη της Ελλάδας για να διαχειριστεί την κρίση και για να φέρει και τον ελληνικό λαό στο επίπεδο εξαθλίωσης και φτώχειας ώστε να μην «σηκώνει κεφάλι» κατά των εκμεταλλευτών του.

Κλωντίν ΧΕΣΠΕΡ