Οι συνδικαλιστές του ΣΥΡΙΖΑ μαζί με μερίδα συνδικαλιστών της ΝΔ
στους Φαρμακοποιούς πρωτοστατούν στο να συνεχίσουν οι φαρμακοποιοί να μην
εκτελούν συνταγές του ΕΟΠΥΥ και να αναγκάζονται οι ασθενείς να πληρώνουν όλο το
ποσό για τα φάρμακά τους. Αδιαφορούν ότι πια έχουν φθάσει εργαζόμενοι, άνεργοι,
συνταξιούχοι, χρονίως πάσχοντες, ΑμΕΑ να μην μπορούν να πληρώσουν ούτε τη
συμμετοχή τους, πολύ περισσότερο δεν μπορούν να πληρώσουν ολόκληρο το ποσό για
τα φάρμακα και σταματάνε τις θεραπείες τους.
Βεβαίως ο ΕΟΠΥΥ χρωστά στους φαρμακοποιούς, αλλά γι' αυτό δεν
ευθύνονται οι εργαζόμενοι που έχουν πληρώσει με τις ασφαλιστικές εισφορές τους,
αλλά το κράτος. Και βεβαίως θα πρέπει να πληρωθούν οι φαρμακοποιοί. Να το
διεκδικήσουν μαζί με τους εργαζόμενους από το κράτος.
Αλλά αντί γι' αυτό, πατάνε πάνω στην ανάγκη των ασθενών για να
πάρουν τα φάρμακά τους και τους χρησιμοποιούν ως ομήρους για να εκβιάσουν τον
ΕΟΠΥΥ και την κυβέρνηση να τους πληρώσουν αυτά που τους χρωστάνε για να
αντιμετωπίσουν οι ίδιοι τον εκβιασμό που τους κάνουν οι φαρμακοβιομήχανοι και
φαρμακέμποροι για προπληρωμή των φαρμάκων που τους προμηθεύουν.
Κατά τ' άλλα ο ΣΥΡΙΖΑ υπερπροβάλλει όλη την προεκλογική περίοδο την
ανθρωπιστική κρίση με την αύξηση των αυτοκτονιών ανθρώπων που δεν τα βγάζουν
πέρα με τα ψίχουλα που παίρνουν, με την ανεργία που αυξάνει, με τους μισθούς
και τις συντάξεις που έχουν πάει στα τάρταρα.
Καλεί τις λαϊκές μάζες να δείξουν την κοινωνική τους αλληλεγγύη.
Ολοι μαζί να μοιραζόμαστε τη φτώχεια μας και όταν χτυπιέται ένα
τμήμα εργαζομένων η διεκδίκησή του να στρέφεται προς τους υπόλοιπους και όχι
προς τους υπεύθυνους για τη δημιουργία του προβλήματος. Στη συγκεκριμένη
περίπτωση είναι το κράτος που με την πολιτική του έχει αναγορεύσει τους
επιχειρηματικούς ομίλους σε γενικούς κουμανταδόρους όλου του συστήματος Υγείας
και Φαρμάκου.
Ο ΣΥΡΙΖΑ θα έπρεπε να αντιπαρατεθεί στο κράτος και στους
μεγαλοεπιχειρηματίες του Φαρμάκου και όχι να ζητάει τα ρέστα από τα εξαθλιωμένα
και λεηλατημένα από χίλιες μεριές πια λαϊκά νοικοκυριά.
Αν δεν κοπεί ο ομφάλιος λώρος μεταξύ επιχειρηματικής δράσης και
συστήματος Υγείας, ο εκβιασμός προς το λαό για να 'χει φάρμακα και υγεία θα
συνεχίζεται.
Και στην περίπτωση άτακτης χρεοκοπίας θα φθάσουμε να θρηνούμε
ανθρώπινες ζωές.
Η ταξική θέση, αντιμετώπιση των ζητημάτων και απ' αυτή τη σκοπιά η
ταξική αλληλεγγύη είναι ψιλά γράμματα που οι του ΣΥΡΙΖΑ με τα «ταξικά» γυαλιά
τους δεν μπορούν να τα διακρίνουν. Γι' αυτό προτείνουν σύμπραξη δημόσιου και
ιδιωτικού τομέα (ΣΔΙΤ), δηλαδή κράτους και επιχειρηματικών ομίλων και όταν
βρίσκουν τα δύσκολα δεν πειράζει θα πιέζουμε το λαό και όχι τα μονοπώλια. Αυτή
είναι η πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ όχι μόνο στους φαρμακοποιούς, αλλά γενικότερα.
Τώρα περισσότερο από ποτέ επιβάλλεται η κοινή αγωνιστική διεκδίκηση
του εργατικού και λαϊκού κινήματος με αυτό των φαρμακοποιών ώστε άμεσα, γιατί
έχει επείγοντα χαρακτήρα, το κράτος να αναλάβει να πληρώσει τα χρέη των
ασφαλιστικών ταμείων προς τους φαρμακοποιούς και όπου αλλού χρωστάνε γιατί οι
εργαζόμενοι έχουν πληρώσει με τις ασφαλιστικές τους εισφορές.
Να αναλάβει το ίδιο τη διαπραγμάτευση με τις φαρμακοβιομηχανίες για
την τροφοδοσία και τον τρόπο αποπληρωμής όλων των φαρμάκων.
Να ρυθμιστεί ώστε η πληρωμή των φαρμάκων από τους φαρμακοποιούς προς
τους προμηθευτές να γίνεται μετά την εξόφληση των πρώτων από τον ΕΟΠΥΥ και
ανάλογα με το ποσοστό που θα εξοφλούνται. Με την ίδια διαδικασία να γίνεται και
η εξόφληση από τους φαρμακοποιούς προς το κράτος για οφειλές ΦΠΑ, rebate
(επιστροφή χρημάτων), φόρους και άλλες ενδεχόμενες υποχρεώσεις τους προς το
Δημόσιο.
Να υπάρχει μηδενική συμμετοχή, δηλαδή δωρεάν, σε όλα τα φάρμακα των
χρόνιων παθήσεων και για τις συνοδούς νόσους, για όλα τα συμπληρώματα διατροφής
(καρκινοπαθείς κ.ά.) καθώς και για όλο το υγειονομικό και αναλώσιμο υλικό για
χρόνιους πάσχοντες και ΑμΕΑ.
Να παρέχονται δωρεάν όλα τα φάρμακα σε όλο το λαό με προτεραιότητα
στους ανέργους, ανασφάλιστους Ελληνες και μετανάστες, στους
χαμηλοσυνταξιούχους, στους φτωχούς αγρότες και τους αυτοαπασχολούμενους που
έχουν κλείσει τα μαγαζιά τους.
