Το έκτο θέμα...(μέρος δεύτερο)

ΘΕΜΑ 6^ο : Η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΠΑΡΚΩΝ ΠΟΛΥΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΟΥ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΟΣ, ΣΤΙΣ ΠΑΡΟΧΘΙΕΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ  ΤΩΝ ΠΟΤΑΜΩΝ ΑΛΙΑΚΜΟΝΑ  ΚΑΙ ΛΟΥΔΙΑ, ΩΣ ΜΟΧΛΟΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ ΚΑΙ ΩΣ ΜΕΣΟΝ ΔΙΑΦΥΛΑΞΗΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΤΩΝ ΟΙΚΟΣΥΣΤΗΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΟΡΩΝ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΧΩΡΟΥ.

ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ

4.2 Ρύπανση του Λουδία, κατάσταση του ποταμού σήμερα.

Ο Λουδίας περιβαλλοντικά είναι ο πλέον υποβαθμισμένος ποταμός από τους άλλους δύο παρακείμενους, Αξιό και Αλιάκμονα, με το μεγαλύτερο μικροβιακό φορτίο και τις υψηλότερες συγκεντρώσεις οργανικών και ανόργανων ρύπων. Η συγκέντρωση του διαλυμένου οξυγόνου βρίσκεται σε χαμηλά επίπεδα με αποτέλεσμα, συχνά να αναπτύσσονται αναερόβιες συνθήκες που είναι απαγορευτικές για τη διαβίωση ψαριών και άλλων οργανισμών. Επίσης παρατηρείται κα ι μεγάλη συγκέντρωση βαρέων μετάλλων, σε σχέση με τα άλλα ποτάμια, κυρίως στα ιζήματα. Από πλευράς pH τα νερά εμφανίζονται ελαφρώς αλκαλικά. Η θολερότητα των νερών είναι ελάχιστη με πολύ λίγα αιωρούμενα και οφείλεται στη διάβρωση των εδαφών. Τα προβλήματα ρύπανσης στο Λουδία εντείνονται κυρίως λόγω της μικρής παροχής νερού που μειώνει τον φυσικό αυτοκαθαρισμό του αποδέκτη.

Πολλές ήταν και στο παρελθόν οι επιστολές – καταγγελίες για τον  Λουδία που αργοπεθαίνει, στενάζοντας κάτω από το βάρος των λυμάτων των βιομηχανιών μεταποίησης που λειτουργούν εντατικά του καλοκαιρινούς μήνες.

Πολλοί ήταν οι φορείς   που ζητούσαν τη λήψη άμεσων και δραστικών μέτρων για να διασωθεί το ποτάμι και ο χαρακτήρας του υδροβιότοπου που είναι πολύ σημαντικός για το οικοσύστημα της περιοχής.

 Φέτος ξανά βλέπουν το φως της δημοσιότητας νέες καταγγελίες ότι  σημειακά το ποτάμι «ασπρίζει» από τη ρύπανση.....

Ο διαρκής έλεγχος τήρησης των όρων λειτουργίας των βιομηχανιών και η ανάκληση των αδειών λειτουργίας όσων συστηματικά και επανειλημμένα ρυπαίνουν, σκοντάφτει κάθε χρόνο στους «υπεύθυνους» .

Τους  υπευθύνους που έχουν  κατηγορηθεί άπειρες φόρες για αδυναμία και αδράνεια παρέμβασης στην επίλυση αυτού του σημαντικού προβλήματος.

 Όλοι καταγγέλλουν ότι «ο ποταμός Λουδίας έχει γίνει συνώνυμο του «οχετός».

 Απορίας άξιον είναι αν και πότε,  η αρμόδια Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας, θα φιλοτιμηθεί να  δημοσιοποιήσει, πόσοι έλεγχοι έγιναν το έτος 2010 και 2011 σε βιομηχανίες, σε ποιές (ονομαστικά) διαπιστώθηκαν παραβάσεις με αποτέλεσμα τη ρύπανση των υδάτων, τι πρόστιμα επιβλήθηκαν και ποια από αυτά τελικά καταβλήθηκαν.

5ο ΚΕΦΑΛΑΙΟ

5 .1 Εθνικό Πάρκο Δέλτα Αξιού - Λουδία - Αλιάκμονα

Τo  Εθνικό Πάρκο Δέλτα Αξιού - Λουδία - Αλιάκμονα είναι ένα από τα πιο σημαντικά υγροτοπικά συστήματα της Ελλάδας και της Ευρώπης και χάρη στην οικολογική του αξία έχει περιληφθεί στο δίκτυο προστατευόμενων περιοχών της Ευρώπης Natura 2000. Παράλληλα, προσφέρει στους επισκέπτες του τη δυνατότητα για επαφή με τη φύση και την άγρια ζωή και πλήθος εναλλακτικών διαδρομών για σύντομες αλλά και μεγαλύτερες αποδράσεις από την πόλη. Αν και βρίσκεται σε απόσταση αναπνοής από τη Θεσσαλονίκη, παραμένει άγνωστο για τους περισσότερους κατοίκους του πολεοδομικού συγκροτήματος, ένας πραγματικός άγνωστος θησαυρός στις παρυφές της πόλης!

  Το Εθνικό Πάρκο περιλαμβάνει τα Δέλτα των ποταμών Αξιός και Αλιάκμονα, τις εκβολές του Γαλλικού και του Λουδία ποταμού και τη λιμνοθάλασσα Καλοχωρίου, τον υγρότοπο της Νέας Αγαθούπολης και την Αλυκή Κίτρους.

Πρόκειται για ένα πολύπλευρο σύστημα ποτάμιων δέλτα και εκβολών, ελών, λιμνοθαλασσών και αλυκών συνολικής επιφάνειας περίπου 388 τ.χλμ. που φιλοξενεί εκατοντάδες είδη άγριων ζώων και πουλιών. Ανήκει στο δίκτυο προστατευόμενων περιοχών της Ευρωπαϊκής Ένωσης Natura 2000 και προστατεύεται από τη Σύμβαση Ραμσάρ για τους υγροτόπους
Στον υγρότοπο βρίσκουν καταφύγιο περισσότερα από 270 είδη πουλιών, ανάμεσά τους πολλά σπάνια και απειλούμενα, όπως η αβοκέτα,η χαλκόκοτα, η λαγγόνα, ο αργυροπελεκάνος και ο μελανοκέφαλος γλάρος. Η περιοχή βρίσκεται σε έναν από τους βασικούς μεταναστευτικούς διαδρόμους της Ευρώπης, κι έτσι κατά την περίοδο της μετανάστευσης χιλιάδες παρυδάτια πουλιά σταματούν για λίγες μέρες στον υγρότοπο για να ξεκουραστούν.
Εκτός από τα πουλιά, η περιοχή του Δέλτα Αξιού – Λουδία – Αλιάκμονα είναι πολύτιμος βιότοπος και για πολλά είδη ζώων, κάποια από τα οποία κινδυνεύουν με εξαφάνιση, όπως ο λαγόγυρος και η βίδρα και η μεσογειακή χελώνα. Συνολικά υπάρχουν περισσότερα από 500 είδη και υποείδη φυτών, τα οποία αλλάζουν χρώματα στη διάρκεια του έτους, προσφέροντας κάθε εποχή ένα διαφορετικό τοπίο. Ορισμένα είδη ξεχωρίζουν για την σπανιότητά τους, όπως ο κρίνος της θάλασσας, ενώ άλλα είναι πολύ κοινά, όπως οι αρμυρήθρες, που το φθινόπωρο στολίζουν τους αρμυρόβαλτους της παράκτιας ζώνης με το κόκκινο χρώμα τους.
Η ποικιλομορφία του τοπίου και η πλούσια χλωρίδα και πανίδα της περιοχής φτιάχνουν ένα σύνθετο παζλ εμπειριών στη φύση.

6ο ΚΕΦΑΛΑΙΟ    Πάρκα γλυπτικής

A)  Πάρκο των γλυπτών της πόλης του Όσλο.

Vigeland Sculpture Park

Αρκετά ψηλά στη λίστα των σημαντικότερων αξιοθέατων της πόλης του Όσλο βρίσκεται το πάρκο των γλυπτών. Τοποθετείται τρία χιλιόμετρα βορειοδυτικά του κέντρου της πόλης και καλύπτει μια έκταση που ξεπερνά τα 80 στρέμματα. Όλη αυτή η έκταση χωρίζεται σε τομείς που φιλοξενούν περίπου 212 γλυπτά του διάσημου καλλιτέχνη Gustav Vigeland. Η τεχνοτροπία των γλυπτών είναι χαρακτηριστική του ύφους που διακρίνει τον δημιουργό τους και τα υλικά που χρησιμοποιήθηκαν ποικίλουν.

Συγκεκριμένα έχει χρησιμοποιηθεί χαλκός, γρανίτης, πηλός, μάρμαρο και σίδερο. Αναπαραστάσεις ζώων, ανθρώπων φυσικών τοπίων και αφηρημένη τέχνη είναι ορισμένα από τα στοιχεία που διανθίζουν τη θεματολογία των γλυπτών. Ίσως το γνωστότερο έργο του πάρκου είναι το Monolith που βρίσκεται στο ψηλότερο σημείο του πάρκου. Ο καλλιτέχνης με αυτό θέλει να δώσει τον συμβολισμό του "κύκλου της ζωής" , συνολικά το έργο μοιάζει με 'τοτέμ' φτάνει σε ύψος τα 14,12 μέτρα και αναπαριστά ένα σύμπλεγμα 121 ανθρώπινων σωμάτων που κατευθύνονται ανοδικά προς τον ουρανό. Η συγκεκριμένη περιοχή προσελκύει ετησίως δεκάδες χιλιάδες τουρίστες αλλά και κατοίκους της πόλης που αθλούνται, χαλαρώνουν, συνδιαλέγονται και πολλές φορές κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού κάνουν ηλιοθεραπεία.

B) The Pride of the Valley-ένα πάρκο γλυπτικής στην Αγγλία

Το πάρκο γλυπτικής βρίσκεται στην Αγγλία, κοντά στο Churt, ένα μικρό χωριό στην κομητεία Surrey.

Εδώ, σε μια έκταση 1.000 στρεμμάτων, μπορεί κανείς να περιπλανηθεί και να εξερευνήσει ένα εκπληκτικό τοπίο, βλέποντας τα έργα κορυφαίων γλυπτών.
Πάνω από 150, αναγνωρισμένοι καλλιτέχνες εκθέτουν τα έργα τους στο πάρκο αυτό, που στην ουσία είναι μια υπαίθρια γκαλερί. Περισσότερα από 200 γλυπτά στολίζουν το χώρο.

Γ) ΤΣΕΧΙΑ         Horice sculpture park

Δ) Hallyeohaesang National Park

It is also a popular spot for dates because this 30 square kilometer land has beautiful sculptures from which you can feel the individual taste of the artists. 

Ε) USA -  ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ

 Sculpture Park at Omi International Arts Center, in New Yorks Hudson Valley

Ζ) AΓΓΛΙΑ- ΛΟΝΔΙΝΟ

Sculpture Park at Frieze Art Fair

Η) ΚΙΝΑ – ΣΑΓΚΑΗ

The  Shangai Natural History Museum

Θ) ΤΑΙΒΑΝ

Fongle Sculpture Park - Taichung City 豐樂公園

7ο ΚΕΦΑΛΑΙΟ

7.1  ΣΥΜΠΟΣΙΑ ΤΕΧΝΗΣ

Σε πολλά μέρη του κόσμου διοργανώνονται συμπόσια τέχνης ,στα οποία προσκαλούνται να συμμετάσχουν, κατόπιν επιλογής, γλύπτες εγνωσμένου κύρους.

 Με τη εμπειρία τόσο από διεθνή συμπόσια τέχνης όσο και τη επιτυχή διοργάνωση του πρώτου διεθνούς συμποσίου τέχνης (2006) στο τότε δήμο Σταγείρων- Ακάνθου προτείνουμε στο Δήμο τη θεσμοθέτηση ετήσιων συμποσίων τέχνης.

   Παρόμοιες εκδηλώσεις , είναι από χρόνια θεσμοθετημένες σε πάρα πολλές χώρες , προσφέροντας τη δυνατότητα τόσο της συνύπαρξης εικαστικών και δημοτών, με ότι απορρέει από το γεγονός αυτό, όσο και την ευκαιρία θέασης των εικαστικών σε συνθήκες επί του τόπου κατασκευής  του έργου .

   Ακόμη παρέχεται η δυνατότητα στους κατοίκους μιας ολόπλευρης θεώρησης της διαδικασίας ολοκλήρωσης ενός συνόλου έργων , που είναι εντελώς διαφορετική ευκαιρία από την αποσπασματική θέαση τελειωμένων έργων.

      Θεωρούμε ότι ο Δήμος  μας δεν μπορεί να υπολείπεται μικρών Δήμων όπως π.χ. της Στρούμνιτσας (περίπου 40000 κάτοικοι ) που ηδη διοργανωσε το 19 συμπόσιο τέχνης η του Κίτσεβο ( 30000 κάτοικοι) με 17 ετήσια συμπόσια τέχνης, για να αναφερθούμε μόνο σε δύο συμπόσια τέχνης που πραγματοποιούνται ετήσια στη γείτονα FYROM .

    Προτείνεται οι διάφορες εκδηλώσεις του «συμποσίου τέχνης» να μην είναι αποσπασματικές αλλά ετήσιες, με προκαθορισμένο χρόνο διεξαγωγής, ώστε διαχρονικά να αποκτούν αυξανόμενο κύρος ,και με μετακλήσεις  εγνωσμένου κύρους εικαστικών από άλλες χώρες να αποκτήσουν το χαρακτήρα διεθνών συναντήσεων τέχνης .

  Οι εικαστικοί είναι δυνατόν  να  φιλοξενηθούν  από τους διοργανωτές, οπότε έχουν την υποχρέωση τα  έργα που θα δημιουργήσουν  στη διάρκεια του συμποσίου να τα παραχωρήσουν  στην πόλη που διοργανώνει το συμπόσιο, έναντι συμβολικής αποζημίωσης .

  Εάν η πόλη αδυνατεί να καλύψει τα έξοδα του συμποσίου, (δηλαδή το κόστος των υλικών των έργων, της μετάβασης, της  σίτισης και της διαμονής ) τότε οι εικαστικοί έχουν την δυνατότητα να πωλήσουν τα ίδιοι τα έργα τους .

7.2   ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΔΙΑΔΡΟΜΗ. ΑΠΟ ΤΟ ΣΥΜΠΟΣΙΟ ΤΟΥ ΠΛΑΤΩΝΑ ΣΤΑ ΣΥΓΧΡΟΝΑ ΣΥΜΠΟΣΙΑ ΤΕΧΝΗΣ

Στην ελληνική αρχαιότητα εκτός από το καθημερινό δείπνο (βραδυνό γεύμα) υπήρχε και το δειπνούμενο γεύμα με φίλους ή γνωστούς που ονομάζονταν "συμπόσιο" ή "εστίαση" που σήμερα λέγεται συνεστίαση. Υπήρχαν και δείπνα όπου οι συμμετέχοντες συνεισέφεραν ή οικονομικά, ή με τρόφιμα, τα οποία και λέγονταν "συμβολές". Ο Όμηρος τα αποκαλεί "εράνους", ενώ γνωστές είναι οι αρχαίες σχετικές φράσεις "δειπνείν από συμβολών", ή "δείπνον από σπυρίδος".

Το συμπόσιον (λέξη που σημαίνει «συνάθροιση ανθρώπων που πίνουν») αποτελούσε έναν από τους πιο αγαπημένους τρόπους διασκέδασης των Ελλήνων. Περιελάμβανε δύο στάδια: το πρώτο ήταν αφιερωμένο στο φαγητό, που σε γενικές γραμμές ήταν λιτό, ενώ το δεύτερο στην κατανάλωση ποτού. Στην πραγματικότητα, οι αρχαίοι έπιναν κρασί  και μαζί με το γεύμα, ενώ τα διάφορα ποτά συνοδεύονταν από μεζέδες(τραγήματα)  που είχαν ως στόχο την απορρόφηση του οινοπνεύματος   ώστε να επιμηκυνθεί ο χρόνος της συνάθροισης.

Το δεύτερο μέρος ξεκινούσε με σπονδή , τις περισσότερες φορές προς τιμή του Διονύσου . Κατόπιν οι παριστάμενοι συζητούσαν η φιλοσοφούσαν.

 Εντελώς απαγορευμένο στις γυναίκες, με εξαίρεση τις εταιρες, , το συμπόσιο ήταν ένα σημαντικότατο μέσο κοινωνικοποίησης  στην Αρχαία Ελλάδα. Το συμπόσιο ως πρακτική εισήγαγε κι ένα πραγματικό λογοτεχνικό ρεύμα: το''Συμπόσιο” του Πλάτωνα, το ομώνυμο Ξενοφώντα, το ομώνυμο έργο του,«Το Συμπόσιον των Επτά Σοφών»του Πλούταρχου , οι «Δειπνοσοφισταί»του Αθήναιου, αποτελούν χαρακτηριστικά έργα.

7.3 Eνδεικτικά συμπόσια τέχνης σε όλο τον κόσμο

Α) Αδελαίδα  ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ

 ΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΕΡΓΑ ΤΟΥ ΣΥΜΠΟΣΙΟΥ.

Β)  ΑΙΓΥΠΤΟΣ –ΑΣΣΟΥΑΝ

LOGO ΤΟΥ ΣΥΜΠΟΣΙΟΥ

C)    ΚΑΝΑΔΑΣ- SAINT JOHN

INTERNATIONAL SCULPTURE SYMPOSIUM – SCULPTURE SAINT JOHN

August 2 to September 15 2012

This will be the event of summer 2012!

D) ΤΟΥΡΚΙΑ-ΚΑΡΤΑΛ

Kartal Municipality  International Stone Sculpture Symposium - Symposium will be between 16 June-6 July 2012, in Istanbul

7.4  Συμπόσια στην Ελλάδα

Πολίχνη 2004

Ελληνικό 2011

Άνοιξη Αττικής, 2008

Νομαρχία Πειραιά, 2006

Κατερίνη, 2006

Καρδίτσα, 2005

Διόνυσος Πεντέλης, 2004

Αιγάλεω, 2001

Καλαμάτα, 2000

Λεμεσός, 1999

Πανεπιστημιούπολη Πατρών, 1998

Παραλίμνιος Ιωαννίνων, 1996

Πανεπιστήμιο Πατρών, 1996

Κόνιτσα, 1995

Θάσος, 1993

Ιωαννίνων, 1986

Ιερισσός  2006

Ερέτρια    2009           

κτλ

8ο ΚΕΦΑΛΑΙΟ      ΕΡΓΑ

8.1 TEXΝΗ ΤΗΣ ΓΗΣ -LAND ART

8.2   Τέχνη με ανακυκλώσιμα υλικά - Trash Art

CORDOBA -SPAIN

8.3    TEXNH ΣTHN AMMO-   SAND ART

Γλυπτά από άμμο

Οι φωτογραφίες που θα δείτε παρουσιάζουν γλυπτά φτιαγμένα από άμμο. 

Τα δύο κύρια υλικά της τέχνης αυτής είναι η άμμος και το νερό. Καλή άμμος για τη δημιουργία ενός γλυπτού είναι αυτή που περιέχει λίγο άργιλο και λάσπη.

Κατά καιρούς διοργανώνονται διάφορα φεστιβάλ στα οποία συμμετέχουν καλλιτέχνες απ' όλο τον κόσμο, όπου παρουσιάζουν τις δημιουργίες τους πάνω στην άμμο.

Οι καλλιτέχνες της Λαντ Αρτ επιθυμώντας να μεγαλώσουν την κλίμακα των έργων τους, από τις κατασκευές στον χώρο οδηγήθηκαν κυρίως στην ύπαιθρο επεμβαίνοντας στο ίδιο το τοπίο . 
Τα σκουπίδια έγιναν υλικό και πηγή έμπνευσης για τους καλλιτέχνες, που αποδεσμεύτηκαν από την αναζήτηση για τεχνική τελειότητα και αφοσιώθηκαν στην πνευματική δημιουργία. 6

8.4   ΤΕΧΝΗ ΤΟΥ ΦΩΤΟΣ

«ηφαίστειο» , συντριβάνι από οικολογικά leds.

Κουνέλης, «Παράθυρο», 1985, πέτρες, ξύλα και γυαλί.

9ο ΚΕΦΑΛΑΙΟ                 ΑΝΤΙ ΕΠΙΛΟΓΟΥ

Πολλές πόλεις στην Ευρώπη τις τελευταίες δεκαετίες ακολούθησαν ένα συγκεκριμένο σχέδιο ενίσχυσης της «εικόνας» τους με διάφορα εργαλεία όπως η τέχνη ή η  αρχιτεκτονική. Η Γλασκόβη, για παράδειγμα, το Bilbao και η Βαρκελώνη στην Ισπανία, η Φρανκφούρτη, το Montpellier στη νότια Γαλλία, Ενδεικτικό είναι και το νέο μουσείο Guggenheim στο Bilbao, για το οποίο ο Δήμαρχος της πόλης σε μια συνέντευξή του έλεγε με περηφάνια ότι ακόμα και η τελευταία ταινία του James Bond του αφιέρωσε μια ολόκληρη σκηνή.

 Με το ίδιο λίγο πολύ σκεπτικό τα «μεγάλα έργα» στο Παρίσι, όταν ξεκίνησαν, επί προεδρίας του François Mitterrand, χρησιμοποιήθηκαν και ως διαπιστευτήρια για την ανάδειξη της πόλης σε μελλοντική πρωτεύουσα της Ευρώπης. Έργα που συνέβαλαν στο ραγδαίο μετασχηματισμό ορισμένων περιοχών, αλλά συνέβαλαν και στην ενίσχυση του ενδιαφέροντος, γεγονός το οποίο εξάλλου προβλήθηκε τότε από τα διεθνή ΜΜΕ ως βασικός μοχλός της φιλόδοξης αυτής πρωτοβουλίας. Κάτι ανάλογο ζήσαμε και εμείς με την περίφημη στέγη του Santiago Calatrava στο Ολυμπιακό στάδιο της Αθήνας, όταν η ανέγερσή της έγινε θέμα συχνών εκτάκτων δελτίων στην τηλεόραση και το ραδιόφωνο. Με αυτό τον τρόπο  η αρχιτεκτονική θα λέγαμε ότι απόκτησε μια επικοινωνιακή υπεραξία, και ως μήνυμα πια (ανεξάρτητα από τη μορφή και το είδος του κτιρίου) συνέβαλε στην επίτευξη οικονομικών ή γενικότερα στρατηγικών στόχων. Είναι αναμφισβήτητο το γεγονός ότι κάποια κτίρια, τουλάχιστον μέχρι σήμερα, προσελκύουν το ενδιαφέρον του κόσμου περισσότερο ως θέαμα παρά με τη χρηστική του λειτουργία.

Φυσικά εάν κάποια κτίρια συγκεντρώνουν τόσο ενδιαφέρον  και ο κόσμος συνεχίζει να σχηματίζει ουρά για να μπει στη βιβλιοθήκη του Beaubourg,

μπορούμε εύκολα να φαντασθούμε το ενδιαφέρον που θα προσήλκυε ένας πελώριος πολυχώρος τέχνης , απλωμένος στα όρια ενός εκτεταμένου δήμου όπως ο δήμος Αλεξάνδρειας .

Η υλοποίηση μιας τέτοιας πράξης θα συνέβαλε  μελλοντικά στην ενίσχυση  της περιβαλλοντικής συνείδησης και στην ευρύτερη αναμόρφωση του κοινωνικού συνόλου. Το σύνολο των έργων θα αποτελούσε ένα βήμα του ανθρώπινου μυαλού προς μια νέα αντίληψη της τέχνης που επικοινωνεί συμβολικά με την φύση.

Θεωρώ ότι το καλύτερο που μπορεί να κάνει η τέχνη, που είναι μια μορφή έρευνας, που έχει τεράστια σχέση με την κοινωνία, είναι να απαρνιέται τις βεβαιότητες, προτείνοντας αβεβαιότητες και ερωτήματα.....

     Η προκοπή και η ευτυχία των δημοτών, η αειφόρος ανάπτυξη του τόπου, η απόκτηση αναγνωρίσιμης ταυτότητας για την περιοχή ,δεν είναι κάτι γενικό και αόριστο , αλλά είναι χρέος όλων όσων διαχειρίζονται τις τύχες των πολλών.

   Αν «Ευτυχία θα πει να κάνεις το χρέος σου, κι όσο δυσκολότερο το χρέος σου, τόσο πιο μεγάλη η ευτυχία σου» όπως είπε ο Καζαντζάκης, ε τότε ας κάνουμε όλοι το χρέος μας......