Οι πανηγυρισμοί στα προχτεσινά πρωτοσέλιδα , για τη
συγκρότηση της «ελληνικής Ελιάς», του νέου σχήματος, δηλαδή, της
κεντροαριστεράς, αποκαλύπτουν όχι τόσο τη χαρά ενός τμήματος της αστικής τάξης,
αλλά κυρίως την επιτάχυνση των διεργασιών για τη συγκρότηση ενός τρίτου πόλου
ανάμεσα στη ΝΔ και τον ΣΥΡΙΖΑ, έτσι ώστε να γίνεται αποτελεσματικότερο το
σχέδιο για ύπαρξη ικανών εφεδρειών που θα εξασφαλίζουν σταθερές κυβερνήσεις.
Η συγκρότηση της κεντροαριστεράς, που αποτελούσε το υπ'
αριθμόν ένα πρόβλημα του συστήματος, οδεύει
ολοταχώς κατά τα φαινόμενα προς την επίλυση του .
Η φράση «σταθερές κυβερνήσεις» στην οποία κατατείνουν όλες
οι τοποθετήσεις ομολογεί και το πρόβλημα που ζητά λύση. Πως δε θα επηρεάζεται η
κυβερνησιμότητα από επιμέρους πολιτικές στοχεύσεις. Ετσι συγκροτούν ομάδα
προθύμων που θα είναι ικανή να στηρίζει κυβέρνηση ή και να είναι κορμός
κυβέρνησης, εναλλασσόμενη πότε σε ρόλο του άσου του καλού και πότε ως μπαλαντέρ
από μηχανής θεός...
Η διαδικασία αναμόρφωσης του πολιτικού συστήματος είναι σε
πλήρη εξέλιξη. Το υπαρκτό δίπολο ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ, που παραπέμπει στον παλιό
δικομματισμό, είναι προφανές πως αφήνει ακάλυπτες πλευρές ενώ ακόμα δεν έχει
δοθεί απάντηση στο βασικό: ποιο σχήμα ή συνδυασμός σχημάτων εξασφαλίζει
σταθερές κυβερνήσεις με μεγάλη πλειοψηφία αλλά και ισχυρή λαϊκή στήριξη. Το
μόνο σταθερό δεδομένο είναι ότι όλοι αυτοί κινούνται μέσα στο ίδιο στρατηγικό
πλαίσιο, που καθορίζεται από τα όρια της στρατηγικής του κεφαλαίου, της
εξουσίας των μονοπωλίων, το μονόδρομο της ΕΕ και της συμμετοχής σε
ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς, αλλά αυτό από μόνο του δε φτάνει.
Γι' αυτό και θέλουν έναν πόλο που όπως στα κείμενά τους
ομολογούν να «λειτουργήσει ως σταθεροποιητικός παράγοντας για την
κυβερνησιμότητα της χώρας». Το ευρύτερο πλαίσιο το έδωσε πολύ καλά ο ίδιος ο Μ.
Σουλτς στο μήνυμά του στην προχτεσινή συνάντηση που οργάνωσαν οι «58»
αναφέροντας: «Η Ευρώπη πρέπει να αλλάξει προκειμένου να ξανακερδίσει την
εμπιστοσύνη των πολιτών. Είναι ένας αγώνας που πρέπει να δώσουμε από κοινού
όλες οι προοδευτικές, δημοκρατικές και σοσιαλιστικές δυνάμεις. Στον αγώνα αυτόν
θέλουμε την ελληνική κεντροαριστερά, η οποία ανέλαβε την ευθύνη σε μια δύσκολη
στιγμή για τη χώρα, με τεράστιο πολιτικό κόστος».
Γι' αυτό επιταχύνονται οι διεργασίες για τη συγκρότηση της
αποκαλούμενης «Δημοκρατικής Προοδευτικής Παράταξης» με ομολογημένο επίσης άμεσο
στόχο να μπορεί να εκφράζει μια ενότητα «πολιτών, κομμάτων, κινήσεων που
εμπνέονται από τη σοσιαλδημοκρατία, τη δημοκρατική Αριστερά, το φιλελεύθερο
Κέντρο, την πολιτική οικολογία, τον προοδευτικό ευρωπαϊσμό» σύμφωνα με τον
εισηγητή στην εκδήλωση.
Για το λαό επείγει να μην παγιδευτεί στα σενάρια αναμόρφωσης
των κομμάτων του κεφαλαίου. Επείγει η εγκατάλειψη των κομμάτων της ΕΕ και του
κεφαλαίου, η συστράτευση με το ΚΚΕ για τη συγκρότηση μιας μεγάλης λαϊκής
συμμαχίας που θα βάλει εμπόδια στα αντιλαϊκά μέτρα και θα ανοίξει το δρόμο για
μια πραγματικά φιλολαϊκή διέξοδο από την κρίση.
- Πηγή η στήλη: «Η Άποψή μας» του Ριζοσπάστη.
