Σελίδες

Ψήφισμα του Δήμου Χαϊδαρίου για τη «Γενοκτονία των Ποντίων»

Σε αντίθεση με τη διοίκηση του δήμου Αλεξάνδρειας, που απέφυγε καποιο ψήφισμα το δημοτικό συμβουλιο του δήμου Χαιδαρίου απεφάσισε το παρακάτω ψήφισμα:
«Το Δημοτικό Συμβούλιο Χαϊδαρίου στέκεται αλληλέγγυο στο πλευρό των ποντιακών οργανώσεων για τη διεθνή αναγνώριση της Γενοκτονίας των Ποντίων.
Η Γενοκτονία των Ποντίων από την ανερχόμενη αστική τάξη της Τουρκίας, τα χρόνια 1915-1924, κατά την περίοδο δηλαδή του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, πραγματοποιήθηκε στα πλαίσια της ανακατανομής ολόκληρων περιοχών, ανάμεσα στις τότε ισχυρές αστικές τάξεις των μεγάλων κρατών, με αποτέλεσμα τις εκατόμβες νεκρών και προσφύγων. Η Γενοκτονία των Ποντίων έχει αναγνωριστεί ήδη το 1994, από την Ελληνική Βουλή, καθιερώνοντας την 19η Μαΐου ως μέρα μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου.
Είναι γνωστό ότι η πορεία της συγκρότησης του έθνους-κράτους της τουρκικής αστικής τάξης συνοδεύτηκε από διώξεις των διαφόρων μειονοτήτων, ανάμεσά τους και οι Έλληνες του Πόντου. Τα πλήγματα δεν ήταν ίδια σε όλους, αφού ο φτωχός λαός ήταν αυτός που υπέστη τις μεγαλύτερες συνέπειες. Δεν είχαν απέναντί τους γενικά και αόριστα τους Τούρκους, αλλά την αστική τάξη της Τουρκίας, η οποία ήθελε να βγάλει από τη μέση το ελληνικό κεφάλαιο, καθώς και την αστική τάξη της Ελλάδας, η οποία τους άφησε στη μοίρα τους.
Σε μια περίοδο λοιπόν, όπου διάφοροι κύκλοι επικαλούνται και πάλι το "εθνικό" συναίσθημα και συμφέρον για τους ίδιους λόγους, ο λαός μας που έχει πληρώσει αρκετές φορές με το ίδιο του το αίμα τέτοια οικονομικά συμφέροντα, πρέπει να έχει πάντοτε υπόψη πως τα συμφέροντα της αστικής τάξης και τα συμφέροντα των λαών όχι μόνο δεν ταυτίζονται, αλλά και είναι εκ διαμέτρου αντίθετα.
Η διατήρηση της ιστορικής μνήμης αποτελεί σημαντική υπόθεση. Όχι για τη διαιώνιση του εθνικιστικού μίσους, αλλά για να εξοπλιστεί ο λαός μας με τα "φίλτρα" που θα του επιτρέψουν στο μέλλον να δει πίσω από την εθνικιστική ρητορική των αρχουσών τάξεων και να μην επιτρέψει μια "επανάληψη της Ιστορίας". Αυτό το μήνυμα παραμένει εξαιρετικά επίκαιρο, ειδικά σήμερα που τα σύννεφα του πολέμου πυκνώνουν στη γειτονιά μας, για να μη ζήσει ξανά κανένας λαός τον ξεριζωμό, της κακουχίες, τα βασανιστήρια, την πείνα και την δίψα όπως οι Έλληνες του Πόντου.
Αξίζει να μην ξεχνάμε βέβαια επίσης ότι οι Πόντιοι πέρα από όλα τα προηγούμενα, αντιμετώπισαν την περιφρόνηση -ακόμα και το μίσος- μιας μερίδας "εθνικοφρόνων γηγενών", που τους στιγμάτιζαν ως "τουρκόσπορους", επιτίθονταν στους συνοικισμούς, απαιτούσαν τον "εξαγνισμό" της χώρας από την παρουσία τους κλπ.
Τέλος, χρειάζεται να αναρωτηθούμε από πού προκύπτει η ανάγκη ενός προβεβλημένου στελέχους της κυβέρνησης να ανοίξει ένα τέτοιο ζήτημα, αν όχι για τον απαραίτητο αποπροσανατολισμό που χρειάζεται η κυβέρνηση, προκειμένου να απομακρυνθεί η συζήτηση από τα νέα επώδυνα μέτρα που παίρνει εις βάρος του λαού μας».