Σελίδες

ΤΟ 2012, ΜΕΤΑ…..12 ΧΡΟΝΙΑ «ΑΝΑΚΑΛΥΨΑΝ» ΤΟ ΡΕΜΑ ΤΗΣ «ΘΕΣΗ 12»


    Από το 2000 στην αρχική φάση της μελέτης για την επίλυση του ζητήματος των απορριμμάτων του νομού, και της χωροθέτησης της Μονάδας Επεξεργασίας των Απορριμμάτων - Χώρου Υγειονομικής Ταφής Υπολειμμάτων (Μ.Ε.Α. – Χ.Υ.Τ.Υ.) και αφού ολοκληρώθηκε η μελέτη, «Προκαταρτική Περιβαλλοντική Εκτίμηση και Αξιολόγηση» το 2001 και στην συνέχεια η «Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων» το 2003,  τον Οκτώβρη του 2005 εκδόθηκαν από το ΥΠΕΧΩΔΕ οι Περιβαλλοντικοί Όροι του έργου: «Μονάδα Επεξεργασίας Απορριμμάτων και Συγκροτήματος Παραγωγής Ενέργειας Ν. Ημαθίας».
   Έργο το οποίο προβλέπεται να κατασκευασθεί στην περιοχή "πλαλήστρες" της Τ.Κ. Πολυδενδρίου του Δ. Βέροιας, στην πανελληνίως πλέον γνωστή και πιο πολυσυζητημένη «θέση 12», επιλεγείσα από τους επαΐοντες, ως τόπο εγκατάστασης εργοστασίου σκουπιδιών. Στο παρελθόν το Δημοτικό Συμβούλιο Βέροιας - επανειλημμένως μάλιστα - τάχθηκε κατά του συγκεκριμένου έργου, προβάλλοντας ως αιτιολόγηση το καθεστώς προστασίας της περιοχής, Τοπίο Ιδιαίτερου Φυσικού Κάλλους(Υ.Α.8383/92 ΥΜΑΘ), Natura 2000 «Στενά του Αλιάκμονα" την γειτνίαση με τον υπέρ-πολύτιμο Αρχαιολογικό χώρο των Αιγών.
    Εξάλλου στο με αρ.πρωτ. 6203/26-10-2003 έγγραφο της ΙΖ΄ Εφορείας Κλασικών Αρχαιοτήτων στα πλαίσια της έγκρισης της Μελέτης Εφαρμογής, χαρακτηριστικά αναφέρεται:
« Ο αρχαιολογικός αυτός χώρος που περιβάλει την μονάδα επεξεργασίας απορριμμάτων από τα νότια βορειοδυτικά και νοτιοανατολικά αποτελούσε στην αρχαιότητα μία από τις κώμες των Αιγών και περιλαμβάνει κατάλοιπα κτισμάτων, αλλά και αρχαίου λιθόστρωτου δρόμου. Ολόκληρη αυτή η περιοχή περιλαμβάνεται στην πρόταση επέκτασης κήρυξης που κατέθεσε η εφορεία μας και εκκρεμεί από το 2003 (έγγραφο της ΙΖ΄ ΕΠΚΑ αρ.πρ.:7566/19.12.2003). Η πρόταση αυτή αποτελεί επέκταση της θεσμοθετημένης κήρυξης του χώρου των Αιγών (ΥΑ 35117/2019/2.8.95 ΦΕΚ 738/28.8.95)».
    Έπειτα από δώδεκα σχεδόν χρόνια από την αρχική μελέτη, επτά  από την έκδοση των Π.Ο. του ΥΠΕΧΩΔΕ, και δύο χρόνια μετά την υπογραφή της Σύμβασης (26/3/2010) για την υλοποίηση του έργου, ο ΕΣΔΑ των Ο.Τ.Α. του νομού Ημαθίας, κατέθεσε σχετική μελέτη στην Δ/νση Τεχνικών Έργων της Π.Ε. Ημαθίας, για την οριοθέτηση του ρέματος που διαρρέει την παραχωρηθείσα δασική έκταση, για την κατασκευή του έργου!
     Αντικείμενο της μελέτης είναι η οριοθέτηση – διευθέτηση του  ρέματος, που διασχίζει την ήδη παραχωρηθείσα έκταση των 50 στρεμμάτων περίπου, για την εγκατάσταση της Μονάδας Επεξεργασίας Απορριμμάτων (εμβαδού 7,500 τ.μ.) και του Χώρου Υγειονομικής Ταφής Υπολειμμάτων (Μ.Ε.Α.-Χ.Υ.Τ.Υ.), το οποίο ρέμα καταλήγει κατευθείαν στην λίμνη του Αλιάκμονα, στο ύψος της Αγίας Βαρβάρας. Είναι επίσης γνωστό, ότι από την συγκεκριμένη λίμνη του Αλιάκμονα, υδροδοτείται η πόλη της Θεσσαλονίκης με 160.000 κυβικά μέτρα νερού ανά 24ωρο από το 2003, και στο άμεσο μέλλον προβλέπεται η παροχή να φτάσει τα 600.000 κυβικά μέτρα νερού.

    Το ζήτημα της οριοθέτησης του ρέματος, θα έπρεπε να αντιμετωπισθεί στα πλαίσια της Προκαταρκτικής Περιβαλλοντικής Εκτίμησης και Αξιολόγησης του κυρίως έργου της Μ.Ε.Α. – Χ.Υ.Τ.Υ. ήδη από το 2001, και ακολούθως στην Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων του έργου, ώστε τον Οκτώβριο  του 2005 που εγκρίθηκαν από το ΥΠΕΧΩΔΕ οι Περιβαλλοντικοί Όροι  του έργου, να είχαν εξετασθεί και να είχαν αντιμετωπισθεί, όλες οι δυνητικές δυσμενείς συνέπειες για τον άνθρωπο και το περιβάλλον. Επισημαίνεται ότι το ρέμα καταλήγει σε ταμιευτήρα νερού ανθρώπινης κατανάλωσης.

     Αξίζει να σημειωθεί ότι, από τις δύο πλευρές του ρέματος προβλέπεται να συσσωρευτούν προς επεξεργασία και ταφή, οι παραγόμενοι 60.000 τόνοι ανά έτος απορριμμάτων του Ν.Ημαθίας, και ενδεχομένως, επιπλέον ακόμη 40.000 τόνοι προερχόμενοι από όμορους νομούς, όπως προβλέπεται στην Διακήρυξη του έργου. Συνεπώς δεν έγινε εκτίμηση των δυνητικών περιβαλλοντικών επιπτώσεων από την άμεση γειτνίαση του ρέματος στην Μ.Ε.Α. – Χ.Υ.Τ.Υ., καθώς  επίσης  στις δυνητικές επιπτώσεις επί των βασικών χαρακτηριστικών της άμεσης και ευρύτερης περιοχής. Πέραν της οριοθέτησης της οριογραμμής του ρέματος, προτείνονται τεχνικά έργα μέσα στην κοίτη του ρέματος καθώς και τεχνικές παρεμβάσεις στα πρανή της κοίτης, που αλλοιώνουν το φυσικό περιβάλλον και το οικοσύστημα. Πιο είναι το κόστος και ποια η αναγκαιότητα των έργων αυτών (οικονομικό και περιβαλλοντικό), και μάλιστα σε εκτεταμένο τμήμα της κοίτης και των πρανών του ρέματος, αφού δεν προηγήθηκε η σύνταξη Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων, ώστε να υπάρξει αξιολόγηση;
 Έχοντας υπόψη ότι:
«Στα πλαίσια της μελέτης οριοθέτησης, επιβάλλεται η εκπόνηση και περιβαλλοντικής μελέτης, ιδιαίτερη σημασία έχει το θέμα της επιλογής των καταλλήλων μεθόδων και τεχνικών εκτίμησης των περιβαλλοντικών επιπτώσεων, με βάση τις εναλλακτικές λύσεις της οριοθέτησης, κυρίως των σημαντικών υδατορεμάτων.» (Γ. Μανούρης Δρ. πολ. Μηχανικός- ΥΠΕΚΑ Δ/νση Πολεοδομικού Σχεδιασμού)
Σε απόφαση της Ολομέλειας του ΣτΕ, αναφέρεται ρητά ότι, η οριοθέτηση θα πρέπει να θεσμοθετείται,σε κάθε περίπτωση, με προεδρικό διάταγμα.
 Προκύπτουν εύλογα οι παρακάτω διαπιστώσεις - ερωτήματα: 
    Ενώ η αδιαφορία των επισπευδόντων προκύπτει παροιμιώδης, η ευθύνη των ακριβοπληρωμένων κάθε λογής συμβούλων δεδομένη, είχαν το θράσος κατά καιρούς, να κατηγορήσουν τον Τεχνικό κόσμο της Ημαθίας για σκοτεινές σκοπιμότητες, κωλυσιεργία και υστεροβουλία!
    Η δειλία και η λειψανδρία ξεπέρασε κάθε προηγούμενο, αφού οι κατά καιρούς «ανώνυμες καταγγελίες» και απειλές, παρέμεναν απειλές και ύβρεις, ευπρόσδεκτες πάντως, στα «παπαγαλάκια» και στην «πλερωμένη γνώμη».
    Και ενώ ο άξιος συνάδελφος και προϊστάμενος- τότε- του τμήματος Περιβάλλοντος Ν. Ημαθίας, ο Γιώργος Ρίστας,  έγκαιρα είχε επισημάνει το αδιέξοδο και το παράνομο του εγχειρήματος ως προς την επιλεγείσα θέση, οι επαΐοντες φρόντισαν να τον μεταθέσουν, και μάλιστα σε άλλη πόλη! 
     Ποιος έμμισθος ή άμισθος σύμβουλος του ΕΣΔΑ σήμερα, μπορεί αξιόπιστα να απαντήσει στο ερώτημα, γιατί δεν υλοποιήθηκε 12 χρόνια μετά, η οριοθέτηση του ρέματος που διασχίζει τη «θέση 12» ;
   Ποιος έμμισθος ή άμισθος σύμβουλος του ΕΣΔΑ, μπορεί αξιόπιστα να απαντήσει στο ερώτημα, γιατί δεν υλοποιήθηκε μέχρι σήμερα, 2 χρόνια μετά την υπογραφή της Σύμβασης, η οριοθέτηση του ρέματος της «θέση 12» ;
   Ποιος ευθύνεται για την αδικαιολόγητη αυτή κωλυσιεργία, μήπως το Τεχνικό Επιμελητήριο και οι πολίτες που αντέδρασαν στην παράλογη επιλογή;
 Ή μήπως το Συμβούλιο της Επικρατείας !
        


     Βέροια 12/3/2012                         Ουρσουζίδης Ν. Γιώργος